Лорелея - V стихий

Робкий пульс услышит лишь луна.

Свет неярок, помощь ей нужна.

Я по звездам плыву,

Весел плеск наяву.

Небо — мой океан,

Я верна лишь ему.

Когда погаснут звезды все,

То осветит мой взгляд

Твою дорогу!

Не прощайся со мной,

Я уйду за луной,

И в прекрасном краю останусь.

Я дыханье дарю на волне кораблю,

Моё сердце спасет твой парус.

Тихо, едва дыша, приближаюсь.

Пальцами палуб мокрых касаясь.

Вижу тебя, крылом укрываю,

Слишком люблю —

Заклинаю!

Тонешь в оковах волн, сердце бьется.

Стонут ветра, сирен песня льётся.

Свет волшебства тебя вдруг коснется —

Моей любви маяк

Alleen de maan zal de schuchtere pols horen.

Het licht is zwak, ze heeft hulp nodig.

Ik drijf op de sterren

Vrolijke plons in werkelijkheid.

De lucht is mijn oceaan

Ik ben hem alleen trouw.

Wanneer alle sterren uitgaan

Dat zal mijn zicht verlichten

Jouw manier!

Zeg geen vaarwel tegen mij

Ik ga voor de maan

En ik zal in een prachtig land blijven.

Ik geef adem op de golf aan het schip,

Mijn hart zal je zeil redden.

Rustig, nauwelijks ademend, nader ik.

Natte decks aanraken met vingers.

Ik zie je, ik bedek je met een vleugel,

Ik hou teveel van -

ik tover!

Je verdrinkt in de boeien van de golven, je hart klopt.

De wind kreunt, het gezang van sirenes stroomt.

Het licht van magie zal je plotseling raken -

Vuurtoren van mijn liefde