Sincerely Jane - Janelle Monáe

Left the city, my momma she said don’t come back home

These kids round' killin each other, they lost they minds, they gone

They quittin' school, making babies and can barely read

Some gone off to their fall, lord have mercy on them

One, two, three, four, your cousins is round' here sellin' dope

While they’re daddies, your uncle is walking round' strung out

Babies with babies, and their tears keep burning, while their dreams go down

the drain now

Are we really living or just walking dead now?

Or dreaming of a hope riding the wings of angels

The way we live

The way we die

What a tragedy, I’m so terrified

Day dreamers please wake up, we can’t sleep no more

Love don’t make no sense, ask your neighbor

The winds have changed;

it seems they have abandoned us

The truth hurts, and so does yesterday

What good is love if it burns bright, and explodes in flames

(I thought every little thing had love but uhh)

Are we really living or just walking dead now?

Or dreaming of a hope riding the wings of angels

The way we live

The way we die

What a tragedy, I’m so terrified

Day dreamers please wake up, we can’t sleep no more

I’ve seen them shootin' up funerals in they Sunday clothes

Spending money on spinners but won’t pay college loans

And all you gangers and bangers rollin' dice and taking lives, in a smokey dark

Lord have mercy on you

Teacher, teacher please reach those girls in them videos

The little girls just broken Queen, confusing bling for soul

Danger, there’s danger when you take off your clothes, all your dreams go down

the drain girl

Are we really living or just walking dead now?

Or dreaming of a hope riding the wings of angels

The way we live

The way we die

What a tragedy, I’m so terrified

Day dreamers please wake up, we can’t sleep no more

We live and then we die, and we never know the right

So now, now were gone now, on your mark

We live and then we die, and we never touch the sky

So now, now were gone now, on your mark

Five, seven, eight, two, one

It is now time, for you to come home my dear

You’ve been gone long enough

You must come, you must go

Verliet de stad, mijn moeder zei ze, kom niet terug naar huis

Deze kinderen vermoorden elkaar, ze zijn gek geworden, ze zijn weg

Ze stoppen met school, maken baby's en kunnen amper lezen

Sommigen gingen ten val, heer, heb medelijden met hen

Een, twee, drie, vier, je neven zijn hier in de buurt en verkopen dope

Terwijl ze papa's zijn, loopt je oom rond' uitgespreid

Baby's met baby's, en hun tranen blijven branden, terwijl hun dromen ten onder gaan

de afvoer nu

Leven we nu echt of lopen we gewoon dood?

Of dromen van een hoop op de vleugels van engelen

De manier waarop wij leven

De manier waarop we sterven

Wat een tragedie, ik ben zo bang

Dagdromers alsjeblieft wakker worden, we kunnen niet meer slapen

Liefde slaat nergens op, vraag het aan je buurman

De wind is veranderd;

het lijkt erop dat ze ons in de steek hebben gelaten

De waarheid doet pijn, en gisteren ook

Wat heb je aan liefde als het helder brandt en in vlammen opgaat?

(Ik dacht dat elk klein ding liefde had, maar uhh)

Leven we nu echt of lopen we gewoon dood?

Of dromen van een hoop op de vleugels van engelen

De manier waarop wij leven

De manier waarop we sterven

Wat een tragedie, ik ben zo bang

Dagdromers alsjeblieft wakker worden, we kunnen niet meer slapen

Ik heb ze begrafenissen zien schieten in hun zondagse kleding

Geld uitgeven aan spinners, maar geen studieleningen betalen

En jullie gangers en knallers die met dobbelstenen gooien en levens nemen, in een rokerig donker

Heer, heb medelijden met u

Leraar, leraar, bereik alsjeblieft die meisjes in hun video's

De kleine meisjes hebben net Queen gebroken, verwarrend bling voor soul

Gevaar, er is gevaar als je je kleren uittrekt, al je dromen gaan ten onder

het afvoermeisje

Leven we nu echt of lopen we gewoon dood?

Of dromen van een hoop op de vleugels van engelen

De manier waarop wij leven

De manier waarop we sterven

Wat een tragedie, ik ben zo bang

Dagdromers alsjeblieft wakker worden, we kunnen niet meer slapen

We leven en dan sterven we, en we weten nooit wat het juiste is

Dus nu, nu waren nu weg, op uw plaats

We leven en dan sterven we, en we raken nooit de lucht aan

Dus nu, nu waren nu weg, op uw plaats

Vijf, zeven, acht, twee, één

Het is nu tijd voor jou om naar huis te komen, mijn liefste

Je bent lang genoeg weggeweest

Je moet komen, je moet gaan