я сижу у окна - Ночные Снайперы

Я всегда твердил, что судьба — игра

Что зачем нам рыба, раз есть икра

Что готический стиль победит, как школа

Как способность торчать, избежав укола

Я сижу у окна.

За окном осина

Я любил немногих.

Однако — сильно

Я считал, что лес — только часть полена

Что зачем вся дева, раз есть колено

Я всегда твердил, что судьба — игра

Что зачем нам рыба, раз есть икра

Что готический стиль победит, как школа

Как способность торчать, избежав укола

Я сижу у окна.

За окном осина

Я любил немногих.

Однако — сильно

Я считал, что лес — только часть полена

Что зачем вся дева, раз есть колено

Что, устав от поднятой веком пыли

Русский глаз отдохнет на эстонском шпиле

Я сижу у окна.

Я помыл посуду

Я был счастлив здесь, и уже не буду

Я писал, что в лампочке — ужас пола

Что любовь, как акт, лишена глагола

Что не знал Эвклид, что, сходя на конус

Вещь обретает не ноль, но Хронос

Я сижу у окна.

Вспоминаю юность

Улыбнусь порою, порой отплюнусь

Я сказал, что лист разрушает почку

И что семя, упавши в дурную почву

Не дает побега;

что луг с поляной

Есть пример рукоблудья, в Природе данный

Я сижу у окна, обхватив колени

В обществе собственной грузной тени

Моя песня была лишена мотива,

Но зато ее хором не спеть.

Не диво

Что в награду мне за такие речи

Своих ног никто не кладет на плечи

Я сижу у окна в темноте;

как скорый

Море гремит за волнистой шторой

Гражданин второсортной эпохи, гордо

Признаю я товаром второго сорта

Свои лучшие мысли и дням грядущим

Я дарю их как опыт борьбы с удушьем

Я сижу в темноте.

И она не хуже

В комнате, чем темнота снаружи

Ik zei altijd dat het lot een spel is

Waarom hebben we vis nodig, want er is kaviaar?

Dat de gotische stijl zal winnen als een school

Zoals het vermogen om rond te blijven zonder te worden gestoken

Ik zit bij het raam.

Aspen buiten het raam

Ik hield van een paar.

Echter, sterk

Ik dacht dat het bos maar een deel van het logboek is

Waarom het hele meisje, aangezien er een knie is?

Ik zei altijd dat het lot een spel is

Waarom hebben we vis nodig, want er is kaviaar?

Dat de gotische stijl zal winnen als een school

Zoals het vermogen om rond te blijven zonder te worden gestoken

Ik zit bij het raam.

Aspen buiten het raam

Ik hield van een paar.

Echter, sterk

Ik dacht dat het bos maar een deel van het logboek is

Waarom het hele meisje, aangezien er een knie is?

Wat, moe van het stof dat een eeuw is opgeworpen?

Het Russische oog zal rusten op de Estse torenspits

Ik zit bij het raam.

ik heb de afwas gedaan

Ik was hier gelukkig, en dat zal ik niet meer zijn

Ik schreef dat in de gloeilamp de verschrikking van de vloer zit

Dat liefde, als een daad, geen werkwoord heeft

Wat Euclid niet wist dat, naar de kegel gaan?

Een ding verwerft niet nul, maar Chronos

Ik zit bij het raam.

Ik herinner me mijn jeugd

Soms lach ik, soms spuug ik

Ik zei dat het blad de knop vernietigt

En wat een zaad, vallend in slechte aarde

Ontsnapt niet;

dat een weiland met een open plek

Er is een voorbeeld van masturbatie, gegeven in Nature

Ik zit bij het raam en omhels mijn knieën

In de samenleving van je eigen zware schaduw

Mijn lied had geen motief

Maar dan kun je het niet in koor zingen.

Geen wonder

Wat is mijn beloning voor zulke toespraken?

Niemand zet hun voeten op hun schouders

Ik zit bij het raam in het donker;

hoe snel

De zee rommelt achter een golvend gordijn

Tweederangs burger, trots

Ik herken het als een tweederangs product

Je beste gedachten voor de komende dagen

Ik geef ze mee als ervaring in de strijd tegen verstikking

Ik zit in het donker.

En ze is niet erger

In een kamer dan duisternis buiten