холмы - Ночные Снайперы

Километры пленных желаний с тобой, нельзя посмотреть тебе в глаза:

Блокадное время, прощальные сны.

Боевой вертолетик как стрекоза, что наша жизнь — холмы, холмы,

В небо и строго назад.

Припев:

Пусть пройдет мое лето дождем по щекам, морозом по венам, жарой по груди.

И после себя не оставит улик.

Я не знаю, как будет, но мне повезло: я чувствую руку его на плече,

Отмываю слезами золотое руно, он прощает меня.

Синеглазые дети подпольных цветов, я радуюсь, просто увидев тебя.

Блокадное время, прощальные сны.

И можно не глядя глаза в глаза, и можно просто — холмы, холмы,

В небо и строго назад.

Припев:

Пусть пройдет мое лето дождем по щекам, морозом по венам, жарой по груди.

И после себя не оставит улик.

Я не знаю, как будет, но мне повезло: я чувствую руку его на плече,

Отмываю слезами золотое руно, он прощает меня.

Он прощает меня.

Kilometers gevangen verlangens met je, je kunt niet in je ogen kijken:

Blokkadetijd, afscheidsdromen.

Een gevechtshelikopter is als een libel, dat ons leven heuvels, heuvels,

Naar de hemel en recht terug.

Refrein:

Laat mijn zomer voorbijgaan met regen op mijn wangen, ijs op mijn aderen, hitte op mijn borst.

En hij zal geen bewijs achterlaten.

Ik weet niet hoe het zal zijn, maar ik heb geluk: ik voel zijn hand op mijn schouder,

Ik was het Gulden Vlies met tranen, hij vergeeft me.

Blauwogige kinderen van ondergrondse bloemen, ik verheug me om jullie te zien.

Blokkadetijd, afscheidsdromen.

En je kunt het doen zonder oog in oog te kijken, en je kunt gewoon - heuvels, heuvels,

Naar de hemel en recht terug.

Refrein:

Laat mijn zomer voorbijgaan met regen op mijn wangen, ijs op mijn aderen, hitte op mijn borst.

En hij zal geen bewijs achterlaten.

Ik weet niet hoe het zal zijn, maar ik heb geluk: ik voel zijn hand op mijn schouder,

Ik was het Gulden Vlies met tranen, hij vergeeft me.

Hij vergeeft me.