Within Your Eyes - Overkill

Torn in disarray, Hear now what I say

Brand your people, let them go Send them on their way

Worn the fired plead, give them what they need

Kill your people let them die

Before they plant the seed

Born, the black creation

Sure, to never die

In crimson sorrow rise, not to compromise

No one knows where the cold wind blows

Until it’s in their eyes

In guarded disbelief, the crimson turns to grief

The loyalty you knew so well

Now stuck between your teeth

Born, in desolation

Sure, to never die

I am, God’s creation

I see the light of death

Within your eyes

Breath the devil’s creation

With a mouthful of flies

I am the scourge of the nation

Harbored within your eyes

Never wore the crimson red

Never thorns adorned the head

When was what we used to be Now is what we’ll always see

Left unto compacency

To right the wrong conspiracy

Never what you used to see

With eyes adorned in misery

Choose commit right or wrong

The road reaming ever long

Truth in anger’s compromise

That shine the lies within your eyes

Never was mistaken, nevere was the prize

Never unforsaken, hide within your eyes

Never an illusion, the ever rising tide

This the constitution, harbored in your eyes

Verscheurd in wanorde, hoor nu wat ik zeg

Geef uw mensen een brandmerk, laat ze gaan Stuur ze op weg

Versleten de ontslagen smeekbede, geef ze wat ze nodig hebben

Dood je mensen, laat ze sterven

Voordat ze het zaad planten

Geboren, de zwarte creatie

Natuurlijk, om nooit te sterven

In karmozijnrood verdriet stijgen, niet om compromissen te sluiten

Niemand weet waar de koude wind waait

Tot het in hun ogen is

In bewaakt ongeloof verandert het karmozijn in verdriet

De loyaliteit die je zo goed kende

Nu vast tussen je tanden

Geboren, in verlatenheid

Natuurlijk, om nooit te sterven

Ik ben, Gods schepping

Ik zie het licht van de dood

In jouw ogen

Adem de schepping van de duivel in

Met een mondvol vliegen

Ik ben de gesel van de natie

Gekoesterd in je ogen

Nooit het karmozijnrode rood gedragen

Nooit doornen sierden het hoofd

Wanneer was wat we waren Nu is wat we altijd zullen zien

Overgelaten aan zelfgenoegzaamheid

Om de verkeerde samenzwering recht te zetten

Nooit wat je vroeger zag

Met ogen versierd met ellende

Kies goed of fout toewijzen

De weg ruimen altijd lang

Waarheid in het compromis van woede

Die de leugens in je ogen laten schijnen

Nooit was fout, nevere was de prijs

Nooit onverlaten, verstop je in je ogen

Nooit een illusie, het steeds opkomende tij

Dit is de grondwet, gekoesterd in je ogen