Ты едешь пьяная - Пётр Лещенко

Ты едешь пьяная и очень бледная

По тёмным улицам, совсем одна

И смутно помнишь ты ту скобку медную

И штору синюю окна.

А на диване подушки алые

Духи Дорсей, коньяк Мартель

Глаза янтарные всегда усталые

Распухших губ любовный хмель.

Пусть муж обманутый и равнодушный

Жену покорную в столовой ждёт

Любовник знает, она послушная

Молясь и плача, опять придёт.

Ты едешь пьяная и очень бледная

По тёмным улицам, совсем одна.

Тебе мерещится, что водка плещется

Закуска бегает вокруг стола.

А ведь когда-то она счастливая

В любви и верности клялась-

Теперь больная и вся разбитая

К себе домой она плелась.

И вот в коморочке муж слёзно молится

Она, родимая, уж не живёт.

Любовник строгий того не знает,

Что больше нет её, и не придёт…

Je rijdt dronken en erg bleek

Door de donkere straten, helemaal alleen

En je herinnert je vaag die koperen beugel

En een blauw rolgordijn.

En op de bank liggen scharlaken kussens

Parfum Dorsay, cognac Martell

Amberkleurige ogen zijn altijd moe

Gezwollen lippen houden van hop.

Laat de echtgenoot bedrogen en onverschillig

Wachten op een onderdanige vrouw in de eetkamer

Minnaar weet dat ze gehoorzaam is

Bidden en huilen, het komt weer.

Je rijdt dronken en erg bleek

Door de donkere straten, helemaal alleen.

Je stelt je voor dat wodka spettert

Snack loopt rond de tafel.

Maar als ze eenmaal gelukkig is

Ik zwoer in liefde en trouw -

Nu ziek en helemaal kapot

Ze sjokte naar haar huis.

En hier in de kast is de man in tranen aan het bidden

Ze, lieverd, leeft niet meer.

De strikte minnaar weet het niet

Dat ze er niet meer is en niet zal komen...