Один красив, другой умён - Круиз

Один красив, зато другой умён.

Но он как ложка дёгтя в бочке мёда.

Людей в колоде рангов и имён,

Так шумно растусовывает мода.

Неумолим закон, и потому,

Бывает даже совестно немножко.

Когда не проважаем по уму,

Всех тех, кого встречаем по одёжке.

В природе всё придумано не зря,

Но часто жизнь играет с нами в прятки.

Бывает, кто-то слеп, хотя и зряч,

И глух, хотя с ушами всё в порядке.

И жизнь не раз обманывала нас,

Открытый пляж совсем другое дело,

Едва ли сможет полный лоботряс,

Но жизнь, увы, и тут таит подвох,

И тут она порой прогнозы рушит.

Бывает так, что внешне и не плох,

Но обомрёшь, когда заглянешь в душу.

Но зреет мысль, что мы живём не зря,

А потому и любят простодушных

Где тот открытый пляж, и где края,

Где загорают наши с вами души.

De een is knap, de ander slim.

Maar hij is als een vlieg in de zalf in een vat honing.

Mensen in een dek van rangen en namen,

Dus luidruchtige rastusovyvaet mode.

De wet is onverbiddelijk en daarom

Soms is het zelfs een beetje gênant.

Als we geen afscheid nemen van de geest,

Al degenen die we ontmoeten door hun kleding.

In de natuur is niet alles voor niets uitgevonden,

Maar vaak speelt het leven verstoppertje met ons.

Het komt voor dat iemand blind is, hoewel hij kan zien,

En doof, hoewel alles in orde is met de oren.

En het leven heeft ons meer dan eens bedrogen,

Het open strand is een andere zaak

Het is onwaarschijnlijk dat een complete luie botten kan,

Maar het leven, helaas, is beladen met een vangst,

En dan vernietigt ze soms voorspellingen.

Het gebeurt dat uiterlijk en niet slecht,

Maar je valt flauw als je in de ziel kijkt.

Maar de gedachte rijpt dat we niet tevergeefs leven,

En daarom houden ze van de simpele zielen

Waar is dat open strand, en waar zijn de randen,

Waar onze zielen zonnebaden.