Tête en l'air (En concert au Zénith de Paris le 18.10.2010) - Jacques Higelin

Sur la terre des damnés, tête en l’air

Étranger aux vérités premières énoncées par des cons

Jamais touché le fond de la misère

Et je pleure, et je crie et je ris au pied d’une fleur des champs

Égaré, insouciant dans l'âme du printemps, coeur battant

Coeur serré par la colère, par l'éphémère beauté de la vie

Sur la terre, face aux dieux, tête en l’air

Amoureux d’une émotion légère comme un soleil radieux

Dans le ciel de ma fenêtre ouverte

Et je chante, et je lance un appel aux archanges de l’Amour

Quelle chance un vautour, d’un coup d’aile d’un coup de bec

Me rend aveugle et sourd à la colère, à l'éphémère tristesse de la vie

Sur la terre, face au ciel, tête en l’air, amoureux

Y’a des allumettes au fond de tes yeux

Des pianos à queue dans la boîte aux lettres

Des pots de yaourt dans la vinaigrette

Et des oubliettes au fond de la cour.

.

Comme un vol d’hirondelles échappé de la poubelle du ciel.

.

In het land van de verdoemden, hoofd omhoog

Vreemdeling van de eerste waarheden die door idioten worden verkondigd

Nooit de bodem raken

En ik huil, en ik schreeuw en ik lach aan de voet van een wilde bloem

Verloren, zorgeloos in de ziel van de lente, kloppend hart

Hart gebald door woede, door de kortstondige schoonheid van het leven

Op aarde, tegenover de goden, hoofd omhoog

Verliefd op een lichte emotie zoals een felle zon

In de lucht van mijn open raam

En ik zing, en ik doe een beroep op de Aartsengelen van Liefde

Wat een geluk een gier, met een vleugelslag met een pik

Maakt me blind en doof voor woede, voor het vluchtige verdriet van het leven

Op aarde, naar de hemel gericht, hoofd omhoog, verliefd

Er zijn lucifers diep in je ogen

Vleugels in de brievenbus

Potten yoghurt in de vinaigrette

En kerkers achter in de tuin.

.

Als een zwerm zwaluwen ontsnapt uit de vuilnisbak van de hemel.

.