Tür An Tür Mit Alice (Living Next Door To Alice.) - Howard Carpendale

Ein Freund rief an, mit leisem Ton sagte er du weißt wohl schon,

mmmm du weißt wohl schon von Alice.

Und ich eilte zum Fenster und schaute hinaus, ein Möbelwagen stand vor dem Haus.

Ich glaubte, daß ich nicht richtig sah, doch Alice war da.

Ich weiß nicht wo sie hingeht, woran es liegen kann, sie hat wohl ihre Gründe

und es geht mich ja nichts an.

Doch seit ewiger Zeit leb ich Tür an Tür mit

Alice.

Fast jeden Tag traf ich sie im Flur, ich grüßte jedes mal, doch sie lächelte

nur,

es ist schwer, ich leb nicht mehr Tür an Tür mit Alice.

Warum ich wohl nie zu ihr fand, dabei trennte mich nur eine Wand,

mmmm…, eine Wand trennte mich von Alice.

Warum hab ich ihr nie eine Frage gestellt, und ihr nie gesagt, wie sehr sie mir

fehlt.

Ich sah das Lächeln auf ihrem Gesicht und doch tat ich es nicht.

Ich weiß nicht wo sie hingeht, woran es liegen kann, sie hat wohl ihre Gründe

und es geht mich ja nichts an.

Doch seit ewiger Zeit leb ich Tür an Tür mit

Alice.

Fast jeden Tag traf ich sie im Flur, ich grüßte jedes mal, doch sie lächelte

nur,

es ist schwer, ich leb nicht mehr Tür an Tür mit Alice.

Ich weiß nicht wo sie hingeht, woran es liegen kann, sie hat wohl ihre Gründe

und es geht mich ja nichts an.

Doch seit ewiger Zeit leb ich Tür an Tür mit

Alice.

Fast jeden Tag traf ich sie im Flur, ich grüßte jedes mal, doch sie lächelte

nur,

es ist schwer, ich leb nicht mehr Tür an Tür mit Alice.

Een vriend belde, op een lage toon zei hij weet je?

mmmm je weet waarschijnlijk al van Alice.

En ik rende naar het raam en keek naar buiten, een verhuiswagen stond voor het huis.

Ik dacht dat ik het niet goed zag, maar Alice was er.

Ik weet niet waar ze heen gaat, wat het zou kunnen zijn, ze heeft waarschijnlijk haar redenen

en het zijn mijn zaken niet.

Maar ik woon al tijden naast hen

Alice.

Bijna elke dag ontmoette ik haar in de gang, ik begroette elke keer, maar ze glimlachte

alleen maar,

het is moeilijk, ik woon niet meer naast Alice.

Waarom ik haar waarschijnlijk nooit heb gevonden, alleen een muur scheidde me,

mmmm... een muur scheidde mij van Alice.

Waarom heb ik haar nooit een vraag gesteld en haar nooit verteld hoeveel ze van me houdt?

ontbreekt.

Ik zag de glimlach op haar gezicht en toch deed ik het niet.

Ik weet niet waar ze heen gaat, wat het zou kunnen zijn, ze heeft waarschijnlijk haar redenen

en het zijn mijn zaken niet.

Maar ik woon al tijden naast hen

Alice.

Bijna elke dag ontmoette ik haar in de gang, ik begroette elke keer, maar ze glimlachte

alleen maar,

het is moeilijk, ik woon niet meer naast Alice.

Ik weet niet waar ze heen gaat, wat het zou kunnen zijn, ze heeft waarschijnlijk haar redenen

en het zijn mijn zaken niet.

Maar ik woon al tijden naast hen

Alice.

Bijna elke dag ontmoette ik haar in de gang, ik begroette elke keer, maar ze glimlachte

alleen maar,

het is moeilijk, ik woon niet meer naast Alice.