Ballade á Sylvie - Leny Escudero

J’ai perdu mon âme

En perdant Sylvie

J’ai perdu mon âme

En perdant ma mie

Ah, qu’elle me revienne

J’oublierai le temps

Le temps de mes peines

Et tous mes tourments

Moi, je te pardonne

Et si tu voulais

Un jour de l’automne

Tu me reviendrais

J’ai perdu mon âme

Quand j’ai perdu son amour

Et moi pauvre diable

Je l’aime toujours

Par un soir d’automne

Elle est arrivée

Elle m’a dit: «Pardonne !»

Et j’ai pardonné

Mais malgré moi-même

Tout au fond de moi

Était née la haine

Qui dictait sa loi

Et devant ma porte

Son regard caressant le mien

Là mon âme est morte

Dans le creux de ma main

Ik verloor mijn ziel

Over het verlies van Sylvie

Ik verloor mijn ziel

Door mijn liefde te verliezen

Ah, laat haar bij mij terugkomen

Ik zal de tijd vergeten

De tijd van mijn verdriet

En al mijn kwellingen

ik vergeef je

En als je wilde

Op een dag in de herfst

Je zou bij mij terugkomen

Ik verloor mijn ziel

Toen ik haar liefde verloor

En ik arme duivel

ik hou nog steeds van hem

Op een herfstavond

Ze arriveerde

Ze zei tegen me: "Vergeef me!"

En ik vergaf

Maar ondanks mezelf

Diep in mijn hart

werd geboren haat

Wie dicteerde zijn wet?

En buiten mijn deur

Zijn blik streelt de mijne

Daar stierf mijn ziel

In de palm van mijn hand