Раскалённые будни (Памяти Анатолия Крупнова) - 25/17

На волне, живой, за чашкой чая, дома,

каждому новому солнцу улыбаюсь с балкона.

Сам себе шепчу: должен, сможешь,

ведь пока ты восторжен — меч в ножнах.

Сегодня я фильтрую в этом потоке кадры,

а вот когда-то нырял, думал, вырастут жабры.

Тянули губы ко мне суки, суккубы извне,

точки, кубы на огне, сугубо жизнь на дне.

Было страшно — пятки щекотать подоконником,

было важно — в прятки поиграть мне с покойником,

чтобы понял я — здесь не фестиваль Комик-кон,

если хочешь жить — не жри комбикорм!

Здесь искры секунд день стрелкой секут…

нам нужен шанс пережить раскалённые будни.

День прошёл, а я ещё жив!

День прошёл, а я ещё жив!

День прошёл, а я ещё жив!

Когда твой город в огне…

Да, я покинул шалман (шептал там шлюхам: шарман),

меня тут ветер шмонал, в башке нашёл аммонал.

Кого мы холим и лелеем (любимый наш Голем)?

Из Галилеи к иудеям пришедшего гоним…

Иллюзий нет, надежда есть… на наших спинах шерсть.

Аллюзий бред — твой номер шесть шесть шесть… месть!

В пасти пена, слюна, я — пёс, волк, лев,

опасней дикого слона — вам мой гнев!

Глупый день сдох в зоопарке из бетона —

просто ловля блох, мне б спокойствие питона.

Кто кого переживёт, потом пережуёт…

принесите лёд и йод, завтра новый взлёт.

Здесь искры секунд день стрелкой секут…

нам нужен шанс пережить раскалённые будни.

День прошёл, а я ещё жив!

День прошёл, а я ещё жив!

День прошёл, а я ещё жив!

Когда твой город в огне…

Op de golf, levend, bij een kopje thee, thuis,

Ik glimlach bij elke nieuwe zon vanaf het balkon.

Ik fluister tegen mezelf: je moet, je kunt,

want terwijl je enthousiast bent - het zwaard zit in de schede.

Vandaag filter ik frames in deze stream,

maar toen ik eenmaal gedoken had, dacht ik dat kieuwen zouden groeien.

Teven trokken hun lippen naar me toe, succubi van buitenaf,

stippen, kubussen in brand, puur leven op de bodem.

Het was eng - om de hielen van de vensterbank te kietelen,

het was belangrijk voor mij om verstoppertje te spelen met de dode man,

zodat ik het begrijp - dit is niet het Comic-con festival,

als je wilt leven, eet dan geen gemengd voer!

Hier snijden de vonken van seconden de dag als een pijl ...

we hebben een kans nodig om de hete weekdagen te overleven.

De dag is voorbij, maar ik leef nog!

De dag is voorbij, maar ik leef nog!

De dag is voorbij, maar ik leef nog!

Als je stad in brand staat...

Ja, ik heb de shalman achtergelaten (fluisterde daar tegen de hoeren: sharman),

De wind blies me hier, ammonal gevonden in mijn hoofd.

Wie koesteren en koesteren we (onze geliefde Golem)?

Van Galilea tot de Joden vervolgen we degene die kwam ...

Er zijn geen illusies, er is hoop... er zit wol op onze rug.

Allusie onzin - jouw nummer zes zes zes ... wraak!

Schuim, speeksel in de mond, ik ben een hond, een wolf, een leeuw,

gevaarlijker dan een wilde olifant - mijn toorn is op jou!

Stomme dag stierf in een betonnen dierentuin -

gewoon vlooien vangen, ik wil de rust van een python.

Wie zal wie overleven, zal dan kauwen ...

breng ijs en jodium, morgen een nieuwe start.

Hier snijden de vonken van seconden de dag als een pijl ...

we hebben een kans nodig om de hete weekdagen te overleven.

De dag is voorbij, maar ik leef nog!

De dag is voorbij, maar ik leef nog!

De dag is voorbij, maar ik leef nog!

Als je stad in brand staat...