Ранен - 25/17

Без бремени так легко, летим мотыльком по прямой алгоритма,

Но помни, у времени есть штрих-код, время бесшумный киллер (Хитмэн)

Тень нового дня — лишь отпечаток древнего штампа

И где ты встретишь меня?

Ведь я тоже раб этой проклятой лампы

С похмела умирать потешно, Родина-мама, позови,

Но убивай нас нежно, мы солдаты твоей любви

Кап-кап на снег — замысловатые кляксы

Как так?

Нас нет — прям как в песне про Макса

Как сам?

— Всё брожу с винтовкой по лесам

Как сам?

— Свалил в Тай, тут всё побросал

Как сам?

— Наблюдаюсь, слышу голоса

Как сам?

— Похоронил всех, о ком писал

По кресту на апостола, по монете на глаз, мы бедные люди

Обитатели острова, помолитесь за нас, мы сами не будем

Пса не разбудим, держаться подальше от этого не повредит нам

Без бремени так легко лететь по прямой алгоритма

Слышишь сердца крик — это я ранен

Подскажи старик, как дойти до рая

Сколько было книг, но там всё врали

Можно напрямик, но только по краю

Слышишь сердца крик — это я ранен

Подскажи старик, как дойти до рая

Сколько было книг, но там всё врали

Можно напрямик, но только по краю

«Маленький принц» Антуана.

Миссисипи, Луизиана

Станок, пуанты.

Мама, прости, этот джаз, как лиана

Девочка-девочка, пой, твой лётчик всегда с тобой

Канифоль, паяльник, припой — вы как море, песок и прибой

Он смотрит на твою макушку в иллюминатор,

А ты тихонечко в подушку — мой авиатор

Чем ближе к небу, тем труднее дышать (детка)

И в голове моей такой творится ад (клетка)

А если собьют, и я выживу — ранен, калека, контужен

В уродстве своем бесстыжем кому я тогда буду нужен?

Ты прости меня, Хиросима, прости меня, Дрезден и Минск,

Но вы, люди, так невыносимы, и вся ваша жизнь — каприз!

Тут мало набрать высоту, ведь потом ее надо не потерять

Буду принцессой, когда подрасту, но если блудишь, то ты блядь

И пока ты скулишь на кушетке, прячьтесь в катакомбы

Я с криками жму на гашетку — на ваши крыши бомбы

Слышишь сердца крик — это я ранен

Подскажи старик, как дойти до рая

Сколько было книг, но там всё врали

Можно напрямик, но только по краю

Слышишь сердца крик — это я ранен

Подскажи старик, как дойти до рая

Сколько было книг, но там всё врали

Можно напрямик, но только по краю

Het is zo gemakkelijk zonder een last, we vliegen als een mot langs een recht algoritme,

Maar onthoud, tijd heeft een streepjescode, tijd is een stille moordenaar (Hitman)

De schaduw van een nieuwe dag is slechts een afdruk van een oude postzegel

En waar ga je me ontmoeten?

Ik ben tenslotte ook een slaaf van deze verdomde lamp

Het is grappig om te sterven met een kater, moederland, bel me,

Maar dood ons zachtjes, we zijn soldaten van jouw liefde

Druppel-druppel op de sneeuw - ingewikkelde vlekken

Hoezo dat?

We zijn er niet - net als in het lied over Max

Hoe is het met je?

- Ik blijf met een geweer door het bos dwalen

Hoe is het met je?

— Gedumpt naar Tai, alles hier laten vallen

Hoe is het met je?

— Ik observeer, ik hoor stemmen

Hoe is het met je?

- Ik heb iedereen begraven waar ik over schreef

Aan het kruis op de apostel, op de munt op het oog, wij zijn arme mensen

Inwoners van het eiland, bid voor ons, wijzelf niet

We zullen de hond niet wakker maken, wegblijven hiervan zal ons geen kwaad doen

Het is zo gemakkelijk om zonder last in een rechte lijn te vliegen

Hoor je de roep van het hart - ik ben het die gewond is?

Vertel de oude man hoe hij in het paradijs komt

Hoeveel boeken waren er, maar ze logen allemaal

Je kunt rechtdoor gaan, maar alleen langs de rand

Hoor je de roep van het hart - ik ben het die gewond is?

Vertel de oude man hoe hij in het paradijs komt

Hoeveel boeken waren er, maar ze logen allemaal

Je kunt rechtdoor gaan, maar alleen langs de rand

De kleine prins Antoine.

Mississippi, Louisiana

Machine, spitzen.

Mam, het spijt me, deze jazz is als een liaan

Girl-girl, zing, je piloot is altijd bij je

Hars, soldeerbout, soldeer - je bent als de zee, het zand en de branding

Hij kijkt naar je kruin door het raam,

En je rustig in het kussen - mijn vlieger

Hoe dichter bij de lucht, hoe moeilijker het is om te ademen (baby)

En in mijn hoofd is zo'n hel gaande (cel)

En als ze neerschieten, en ik overleef - gewond, kreupel, granaatgeschokt?

In mijn schaamteloze lelijkheid, wie heeft mij dan nodig?

Vergeef me, Hiroshima, vergeef me, Dresden en Minsk,

Maar jullie zijn zo ondraaglijk, en je hele leven is een gril!

Het is niet genoeg om hoogte te winnen, want dan moet je het niet verliezen

Ik zal een prinses zijn als ik groot ben, maar als je overspel pleegt, dan ben je een hoer

En terwijl je zeurt op de bank, verstop je in de catacomben

Ik druk op de trekker met geschreeuw - bommen op je daken

Hoor je de roep van het hart - ik ben het die gewond is?

Vertel de oude man hoe hij in het paradijs komt

Hoeveel boeken waren er, maar ze logen allemaal

Je kunt rechtdoor gaan, maar alleen langs de rand

Hoor je de roep van het hart - ik ben het die gewond is?

Vertel de oude man hoe hij in het paradijs komt

Hoeveel boeken waren er, maar ze logen allemaal

Je kunt rechtdoor gaan, maar alleen langs de rand