Поезд - 25/17

Черный поезд, раз-два, плачут дети и вдова

Черный поезд, три-четыре, ты не спрячешься в квартире

Черный поезд, пять-шесть, просто так в него не сесть

Семь и восемь, не грусти, девять-десять, Бог простит

Это как повестка в армию или в суд

Ты можешь прятаться, но всё равно найдут

Черная метка на ладони флибустьера

Или последний этап испытаний веры

Пути проложены во все континенты Земли

Куда не летят самолеты, не ходят корабли

Луч света режет полотно темноты

Оставляя позади боль, слезы и цветы

На этом поезде ты не отыщешь стоп-кран

И всё, что собрал в неподъемный чемодан

Раздашь на вокзале близким и тем, кто ждал

Они будут вспоминать тебя иногда

И вот котлы задышали, тронулся состав

За несколько секунд свою жизнь пролистав

Ты вдруг загрустил в переполненном вагоне

О тех, кого всё же не увидел на перроне

Черный поезд, раз-два, плачут дети и вдова

Черный поезд, три-четыре, ты не спрячешься в квартире

Черный поезд, пять-шесть, просто так в него не сесть

Семь и восемь, не грусти, девять-десять, Бог простит

Билетов хватит на всех, бронь не отменить

Когда твой рейс, скажут рак, инсульт, менингит

Проводник проверит даты, раздаст постельное

Рубаху пластырем лепит к груди тепло котельное

Сквозь скелеты берез мелькают купола

По битому стеклу босые дети мал мала

А в окне напротив май, яблоня цветет

Девица с косой пшеничной, молоко и мед

Кореец и хрипатый в тамбуре пьют «Три топора»

Патлатый тощий очкарик с ними рок до утра

Танцовщица танго с ворошиловским стрелком

Меня, как земляка, зовут в купе на плюшки с кипятком

А в моем вагоне наши все: бабуля, дедуля

Друганы Ростик, Лёха, Миха и Серёга-Пуля

И все на кипише, мечут икру как осётр

Кого из нас встретит рыбак Пётр?

Черный поезд, раз-два, плачут дети и вдова

Черный поезд, три-четыре, ты не спрячешься в квартире

Черный поезд, пять-шесть, просто так в него не сесть

Семь и восемь, не грусти, девять-десять, Бог простит

Zwarte trein, een-twee, de kinderen en de weduwe huilen

Zwarte trein, drie-vier, je kunt je niet verstoppen in het appartement

Zwarte trein, vijf of zes, stap er gewoon niet in

Zeven en acht, wees niet verdrietig, negen-tien, God zal vergeven

Het is als een dagvaarding voor het leger of de rechtbank

Je kunt je verstoppen, maar toch vinden

Zwarte vlek op de palm van een filibuster

Of de laatste fase van de geloofsbeproeving

Er worden paden gelegd naar alle continenten van de aarde

Waar vliegtuigen niet vliegen, gaan schepen niet

Een lichtstraal snijdt door het canvas van de duisternis

Pijn, tranen en bloemen achterlatend

Je zult geen kraan vinden in deze trein

En alles wat ik verzamelde in een zware koffer

Op het station uitdelen aan familieleden en wachtenden

Ze zullen je soms herinneren

En nu de ketels begonnen te ademen, begon de compositie te bewegen

In een paar seconden door je leven scrollen

Je voelde je ineens verdrietig in een overvolle auto

Over degenen die het nog steeds niet op het platform hebben gezien

Zwarte trein, een-twee, de kinderen en de weduwe huilen

Zwarte trein, drie-vier, je kunt je niet verstoppen in het appartement

Zwarte trein, vijf of zes, stap er gewoon niet in

Zeven en acht, wees niet verdrietig, negen-tien, God zal vergeven

Er zijn genoeg tickets voor iedereen, de reservering kan niet geannuleerd worden

Als je vlucht, zullen ze zeggen kanker, beroerte, meningitis

De conducteur controleert de data, verdeelt het bed

Een overhemd met een pleister wordt door de warmte van de ketel naar de borst gevormd

Koepels flikkeren door de skeletten van berken

Op gebroken glas zijn kinderen op blote voeten klein en klein

En in het raam tegenover mei bloeit de appelboom

Maiden met tarwezeis, melk en honing

Koreaans en hees in de tamboerrank "Three Axes"

Patlaty mager bebrild met hen rock tot de ochtend

Tangodanser met Voroshilov-shooter

Ik, als landgenoot, word geroepen in een compartiment voor broodjes met kokend water

En in mijn auto zijn we allemaal: oma, opa

Vrienden Rostik, Lyokha, Mikha en Seryoga-Bullet

En alles is op kipish, ze paaien als een steur

Wie van ons zal de visser Peter ontmoeten?

Zwarte trein, een-twee, de kinderen en de weduwe huilen

Zwarte trein, drie-vier, je kunt je niet verstoppen in het appartement

Zwarte trein, vijf of zes, stap er gewoon niet in

Zeven en acht, wees niet verdrietig, negen-tien, God zal vergeven