Как дети - 25/17

Луч солнца разбудил, но я не открываю глаз

Мама испекла торт, цветы, линейка, первый класс

Пока лишь только лямки ранца давят на плечи

Между мной и взрослым человеком целая вечность

Всё изменилось спустя каких-то 10 лет,

Но родители всё также молоды, и смерти нет,

А Бог есть, где-то высоко за облаками

Бородато улыбается, наблюдая за нами

К тридцати, я понял все, о чем молчали

Картина стала четче, и от того еще печальней

Желание что-то изменить остается желанием

Надежда посещает сердце, а раньше жила в нем

Я от разочарований со вкусом победы

Прожитые годы запоминаю по бедам

И что из этого всего мы оставим потомкам,

А помнишь, когда ты был ребенком?

Самое счастливое время на свете

Когда мы еще дети, мы еще дети

Самое счастливое время на свете

Самое счастливое время на свете

Мы все еще дети, мы все еще дети

Een zonnestraal maakte me wakker, maar ik doe mijn ogen niet open

Mam bakte een taart, bloemen, liniaal, eerste klas

Tot nu toe drukken alleen de riemen van de tas op de schouders

Er is een eeuwigheid tussen mij en een volwassene

Alles is veranderd na zo'n 10 jaar,

Maar de ouders zijn nog jong en er is geen dood,

Maar er is een God, ergens hoog boven de wolken

De bebaarde man lacht terwijl hij naar ons kijkt

Tegen mijn dertigste begreep ik alles wat stil was

Het beeld is duidelijker geworden, en daardoor nog droeviger

Het verlangen om iets te veranderen blijft een verlangen

Hoop bezoekt het hart en leefde er vroeger in

Ik ben teleurgesteld in de smaak van de overwinning

Ik herinner me de afgelopen jaren voor problemen

En wat hiervan zullen we aan het nageslacht overlaten,

Weet je nog toen je een kind was?

De gelukkigste tijd ter wereld

Als we nog kinderen zijn, zijn we nog steeds kinderen

De gelukkigste tijd ter wereld

De gelukkigste tijd ter wereld

We zijn nog steeds kinderen, we zijn nog steeds kinderen