Я у вольных, у небес - Телевизор

Снова день растаял, и тени деревьев

Врываются в дом, ложатся на стены…

Начинается танец, эротический танец —

Дразнящий поток телосплетений.

Замолчи, моя рана, затянись поскорее

Шершавою грубою кожей,

Чтоб она не узнала, никогда не узнала

Меня таким беззащитным, таким осторожным…

Я у вольных, у небес

Попрошу для себя свободы,

Чтоб не помнить о тебе

Никогда.

Никогда

Не помнить о тебе…

Звонок телефона — я опять не узнал

И, дай мне бог, никогда не узнаю,

Чем вы все недовольны.

Неужели не ясно,

Я свою боль на вашу не променяю…

Я у вольных, у небес

Попрошу для себя свободы,

Чтоб не помнить о тебе

Никогда.

Никогда

Не помнить о тебе…

Я снова свободен — и взгляд леденеет,

И мертвой становится хватка.

И только кто-то печальный из бездны моих глаз

Следит за телефоном украдкой…

Я у вольных, у небес

Попрошу для себя свободы,

Чтоб не помнить о тебе

Никогда.

Никогда

Не помнить о тебе…

De dag smolt weer, en de schaduwen van de bomen

Ze breken het huis binnen, gaan op de muren liggen...

De dans begint, erotische dans -

Een prikkelende stroom van carrosserie.

Zwijg, mijn wond, genees snel

Ruwe ruwe huid

Zodat ze het niet weet, nooit heeft geweten

Ik zo weerloos, zo voorzichtig...

Ik ben met de vrijen, met de hemel

Ik vraag om vrijheid

Om je niet meer te herinneren

Nooit.

Nooit

Herinner me niets van jou...

Telefoon gaat over - ik herkende het niet meer

En, God verhoede, ik zal het nooit weten

Waar ben je allemaal ontevreden over.

Is het niet duidelijk?

Ik wil mijn pijn niet ruilen voor de jouwe...

Ik ben met de vrijen, met de hemel

Ik vraag om vrijheid

Om je niet meer te herinneren

Nooit.

Nooit

Herinner me niets van jou...

Ik ben weer vrij - en de blik bevriest,

En de grip wordt dood.

En alleen iemand verdrietig uit de afgrond van mijn ogen

Stiekem spioneren aan de telefoon...

Ik ben met de vrijen, met de hemel

Ik vraag om vrijheid

Om je niet meer te herinneren

Nooit.

Nooit

Herinner me niets van jou...