Жили-были - Юта

Когда-нибудь настанут холода

И ты опять уедешь, и тогда

Тебе вослед рукой - и камнем вниз,

И сны сбылись, и косы расплелись.

Когда настанут холода, и белая дорога ляжет,

Все промолчат, никто не скажет, что с холодами не в ладах.

Да дело даже не в годах, не в деньгах, не в музейной пыли.

Не насовсем, а навсегда, недолго только жили-были.

И если я однажды замолчу,

Меня не предавай, я так хочу.

Надеяться, держаться, дожидаться.

Ах, только бы надолго не прощаться.

Когда настанут холода, и белая дорога ляжет,

Все промолчат, никто не скажет, что с холодами не в ладах.

Да дело даже не в годах, не в деньгах, не в музейной пыли.

Не насовсем, а навсегда, недолго только жили-были.

Когда настанут холода, и белая дорога ляжет,

Все промолчат, никто не скажет, что с холодами не в ладах.

Да дело даже не в годах, не в деньгах, не в музейной пыли.

Не насовсем, а навсегда, недолго только жили-были.

Op een dag zal de kou komen

En je gaat weer weg, en dan

Volg je met een hand - en een steen naar beneden,

En de dromen kwamen uit, en de vlechten ontrafelden.

Als de kou komt en de witte weg ligt

Iedereen zal zwijgen, niemand zal zeggen dat ze op gespannen voet staan ​​met de kou.

Ja, het gaat niet eens om jaren, niet om geld, niet om museumstof.

Niet permanent, maar voor altijd, ze leefden maar kort.

En als ik op een dag mijn mond houd

Verraad me niet, dat is wat ik wil.

Hoop, wacht, wacht.

Ach, al was het maar om een ​​lange tijd geen afscheid te nemen.

Als de kou komt en de witte weg ligt

Iedereen zal zwijgen, niemand zal zeggen dat ze op gespannen voet staan ​​met de kou.

Ja, het gaat niet eens om jaren, niet om geld, niet om museumstof.

Niet permanent, maar voor altijd, ze leefden maar kort.

Als de kou komt en de witte weg ligt

Iedereen zal zwijgen, niemand zal zeggen dat ze op gespannen voet staan ​​met de kou.

Ja, het gaat niet eens om jaren, niet om geld, niet om museumstof.

Niet permanent, maar voor altijd, ze leefden maar kort.