Ci pensero' domani - Pooh

Lei entrò, sulle scale qualcuno guardo

I suoi strani vestiti

Appoggiò le spalle alla porta dicendo:

Con lui ci siamo lasciati

Osservai due occhi segnati

E il viso bagnato dalla pioggia

Non so, mi disse, non so come uscirne fuori, non lo so

La guardai

Ed ebbi un momento di pena

Perché sembrava smarrita

Io vorrei mi disse, vorrei che non fosse cosí

Ma è proprio finita disse poi

Ritrovando un sorriso a stento:

Comunque l’ho voluta lo sai

Le strade per farmi del male non le sbaglio mai

Poi mi raccontò la storia che io sapevo già

Dall’ultima volta si sentiva

Che era più sola, più cattiva

Si calmò, guardandosi intorno

E parlammo di me, bevendo più volte

Si sdraiò in mezzo ai cuscini e mi disse:

Con te ero io la più forte

Disse poi inseguendo un pensiero:

È vero, con te io stavo bene

E se io fossi una donna che torna

È qui che tornerei

Poi cenammo qui, le chiesi:

Domani cosa fai

La pioggia batteva sui balconi

Rispose: ci penserò domani!

Mi svegliai la mattina

E sentii la sua voce di là:

Parlava in inglese la guardai:

Aveva il telefono in mano e il caffè

E non mi sorprese accettai il breve sorriso

E il viso di una che non resta

Se puoi, mi disse, se puoi

Non cambiare mai da come sei!

Poi se ne andò via nel modo che io sapevo già

Passava un tassi, lo prese al volo

Abbi cura di te, pensai da solo

Ze liep naar binnen, iemand op de trap die ik kijk

Zijn vreemde kleren

Hij leunde met zijn rug tegen de deur en zei:

We hebben het uitgemaakt met hem

Ik keek naar twee gemarkeerde ogen

En het gezicht nat van de regen

Ik weet het niet, vertelde hij me, ik weet niet hoe ik eruit moet komen, ik weet het niet

ik keek naar haar

En ik had een moment van pijn

Omdat ze verloren leek

Ik wou dat hij tegen me zei, ik wou dat het niet zo was

Maar het is echt voorbij, zei hij toen

Met moeite een glimlach vinden:

Maar ik wilde het, weet je

De manieren om mezelf pijn te doen zijn nooit verkeerd

Toen vertelde hij me het verhaal dat ik al kende

Van de laatste keer dat hij voelde

Dat ze eenzamer was, bozer

Hij kalmeerde en keek om zich heen

En we spraken over mij, meerdere keren drinken

Hij ging in het midden van de kussens liggen en zei tegen mij:

Met jou was ik de sterkste

Toen zei hij achter een gedachte aan:

Het is waar, ik vond je goed

Wat als ik een terugkerende vrouw was?

Dit is waar ik terug zou gaan?

Toen hebben we hier gegeten, ik vroeg haar:

Wat doe je morgen

De regen kletterde op de balkons

Hij antwoordde: ik zal er morgen over nadenken!

Ik werd 's ochtends wakker

En ik hoorde zijn stem vanaf daar:

Ze sprak Engels. Ik keek haar aan:

Hij had de telefoon in zijn hand en de koffie

En het verbaasde me niet, ik accepteerde de korte glimlach

En het gezicht van iemand die niet blijft

Als je kunt, vertelde hij me, als je kunt

Verander nooit van wie je bent!

Toen liep hij weg op de manier die ik al kende

Een taxi passeerde, ving hem

Pas goed op jezelf, dacht ik bij mezelf