Wann war das? - 17 Hippies

Genau gesagt verfiel ich deinen Worten

Von deinen Lippen las sich meine Welt

Was dir gefiel, das ließ sich nicht mehr stoppen

Was übrig blieb von mir

Na ja,

Es ist als ob du trinkst ohne zu trinken

Der Schlaf dich holt, doch du schläfst nicht ein

Augen rauschen rastlos durch Gewitter

Und du verlierst den Sinn für jede Zeit

Wann war das?

Deine Hand war warm, dir war kalt

Kein Vogel sang, du wirktest so unnahbar

Ich sprach von Liebe, Schmerz — und du, na ja

Wär'n rechts von dir im Bild so zwei drei Berge

Und links ein Haus mit Rosen rot verziert

Wie glücklich wir hier wären, wir wär'n geborgen

Und hielten es — schnell klick — als Photo fest

Wir trafen uns das erste Mal, wann war das?

Deine Hand war warm, dir war kalt

Kein Vogel sang, du wirktest so unnahbar

Ich sprach von Liebe, Schmerz … und du, na ja

Das Photo spricht jetzt mehr als meine Bilder

Es hält sich fest an Zeit, die vergeht

Es ist über Jahre gelb geworden

der Blick auf die Vergangenheit verklärt

Sterker nog, ik viel voor je woorden

Mijn wereld las van je lippen

Je kon niet stoppen met wat je leuk vond

wat bleef er van mij over?

Oh nou ja,

Het is alsof je drinkt zonder te drinken

De slaap krijgt je, maar je valt niet in slaap

Ogen brullen rusteloos door onweersbuien

En je verliest alle besef van tijd

Wanneer was het?

Je hand was warm, je was koud

Geen vogel zong, je leek zo ongenaakbaar

Ik had het over liefde, pijn - en jij, nou ja

Als er twee of drie bergen rechts van je op de foto waren

En links een huis versierd met rode rozen

Hoe blij zouden we hier zijn, we zouden veilig zijn

En legde het vast - snelle klik - als een foto

We hebben elkaar voor het eerst ontmoet, wanneer was dat?

Je hand was warm, je was koud

Geen vogel zong, je leek zo ongenaakbaar

Ik sprak over liefde, pijn... en jij, nou ja

De foto spreekt nu meer dan mijn foto's

Het klampt zich vast aan het verstrijken van de tijd

Het is in de loop der jaren geel geworden

de kijk op het verleden getransfigureerd