Son mystère - 17 Hippies

Les yeux baissés, la main tremblante

Il est à couper le souffle

Jamais on sait de son sourire

S’il est vrai ou pour l’invisible

Une vie troublée, la Sainte au mur

Il voit la neige qui fond

Ses mains, au fûr et à mesure

Chassent les flocons qui tombent

Sa mer est ravagée, nomade, il ferme sa porte

Il cherche partout ses voix

Qui font signes aux baleines

Et où il parle à ses sirènes

Il aime ces temps sauvages

C’est son mystère à lui:

Être le héros de son histoire

Les yeux baissés, la main tremblante

Il est à couper le souffle

Jamais on sait de son sourire

S’il est vrai ou pour l’invisible

Je suis à l’intérieur de toi

Je flotte tes veines

Je cours les rues illuminées de souvenirs sonores

— ta ville m’amène aux top secret rivages

Et j’aime ses temps sauvages

C’est son mystère à lui:

Être le héros de son histoire

C’est son mystère

Ogen naar beneden, handen schudden

Het is adembenemend

Je weet maar nooit aan zijn glimlach

Als het waar is of voor het ongeziene

Een onrustig leven, de Sint aan de muur

Hij ziet de sneeuw smelten

Zijn handen, als en wanneer

Achtervolg de vallende vlokken

Zijn zee is verwoest, nomadisch, hij sluit zijn deur

Hij zoekt overal naar zijn stemmen

Wie zwaait naar de walvissen

En waar hij tegen zijn sirenes praat

Hij houdt van deze wilde tijden

Dit is zijn eigen mysterie:

Om de held van zijn verhaal te zijn

Ogen naar beneden, handen schudden

Het is adembenemend

Je weet maar nooit aan zijn glimlach

Als het waar is of voor het ongeziene

ik ben in jou

Ik laat je aderen drijven

Ik ren door de straten verlicht met sonore herinneringen

- jouw stad neemt me mee naar topgeheime kusten

En ik hou van zijn wilde tijden

Dit is zijn eigen mysterie:

Om de held van zijn verhaal te zijn

Het is zijn mysterie