Львы и Сефарды / Возьми Меня в Небо - Мара

Оракулы в мантиях белых уже преступают законы

И я не могу по-другому, я против Сатурна, я вслед за Венерой.

А утренним небом, спускаясь на землю,

Возьми моё сердце, возьми меня в небо.

Как всё бесконечно, как всё шестигранно

До крайних пределов бери мою вечность, бери мои раны.

Возьми моё тело, спускаясь на землю.

А утренним небом возьми меня в небо.

Здесь львы и сефарды из солнечных дисков,

Безумные своды, хранители карты крылатые сфинксы.

Подземные воды сиянием света,

А утренним небом возьми меня в небо.

Оракулы в мантиях белых уже преступают законы,

И я не могу по-другому…

Не могу по-другому… Не могу по-другому…

Не могу по-другому… Не могу по-другому…

Не могу по-другому…

Orakels in witte gewaden overtreden nu al de wet

En ik kan niet anders, ik ben tegen Saturnus, ik volg Venus.

En in de ochtendhemel, neerdalend naar de aarde,

Neem mijn hart, neem me mee naar de hemel.

Hoe alles oneindig is, hoe alles zeshoekig is

Tot het uiterste, neem mijn eeuwigheid, neem mijn wonden.

Neem mijn lichaam als je naar de grond afdaalt.

En in de ochtendhemel, breng me naar de hemel.

Hier zijn leeuwen en Sefardiem van zonneschijven,

Gekke gewelven, gevleugelde sfinxen, bewakers van de kaart.

Ondergrondse wateren met een uitstraling van licht,

En in de ochtendhemel, breng me naar de hemel.

Orakels in witte gewaden overtreden nu al de wet

En ik kan niet anders...

Ik kan niet anders... Ik kan niet anders...

Ik kan niet anders... Ik kan niet anders...

Ik kan niet anders...