Он - Мара

Он говорил: я видел полярный день.

Видел зверя следы, на воде круги.

Он говорил: я уходить не хотел.

Но надо плыть, кругом враги.

Он говорил: мы будем зверя гнать!

До талого или до конца.

За дочерей наших, жен и мать.

Пока горит огонь в сердцах!

Взорваны все посты!

Мой корабельный флаг - моя совесть.

Я за себя больше не беспокоюсь -

Есть только ты!

Сорваны все слои.

Я принимаю новое имя.

Это последний шаг.

Возьми меня в руки твои!

Он говорил: сегодня не перейти.

На перевале замерзший туман.

Линия жизни может спасти!

Но камни стреляют,

Времени мало.

Он говорил: их много, я окружен!

Я так решил: за своих, за всех, за тебя.

Красной ракетой вверх, как острым ножом -

Я вызываю огонь на себя!

Взорваны все посты!

Мой корабельный флаг - моя совесть.

Я за себя больше не беспокоюсь -

Есть только ты!

Сорваны все слои.

Я принимаю новое имя.

Это последний шаг.

Возьми меня в руки твои!

Hij zei: ik heb een pooldag gezien.

Ik zag sporen van het beest, cirkels op het water.

Hij zei: ik wilde niet weggaan.

Maar je moet zwemmen, er zijn overal vijanden.

Hij zei: we zullen het beest rijden!

Tot het gesmolten is of tot het einde.

Voor onze dochters, echtgenotes en moeder.

Terwijl het vuur in de harten brandt!

Alle berichten zijn opgeblazen!

De vlag van mijn schip is mijn geweten.

Ik maak me geen zorgen meer over mezelf

Er is alleen jij!

Alle lagen zijn afgescheurd.

Ik accepteer een nieuwe naam.

Dit is de laatste stap.

Neem mij in uw handen!

Hij zei: ga niet vandaag.

Bevroren mist op de pas.

De levenslijn kan redden!

Maar de stenen schieten

Tijd is kort.

Hij zei: het zijn er veel, ik ben omsingeld!

Dat heb ik besloten: voor mezelf, voor iedereen, voor jou.

Rood schiet omhoog als een scherp mes -

Ik roep vuur op mezelf!

Alle berichten zijn opgeblazen!

De vlag van mijn schip is mijn geweten.

Ik maak me geen zorgen meer over mezelf

Er is alleen jij!

Alle lagen zijn afgescheurd.

Ik accepteer een nieuwe naam.

Dit is de laatste stap.

Neem mij in uw handen!