The River / Down by the Sea - Strawbs

I made a sideways motion

Turning a new leaf

The single minded miner’s girl

Was there to share my grief

I shivered in the butter wind

Three times the cockerel crowed

I waited for the river

But the river did not flow.

An autumn turned to silver

Winter turned to gold

The weatherman said dress up

Oh but I did not feel the cold

Kids waited with toboggans

As I sheltered from the snow

I waited for the river

But the river did not flow.

I will drink the milk from you breasts

Meld myself to you

Collect the valley lilies

The worshippers once strew

My body aches with hunger

Yet your belly has to grow

I waited for the river

But the river did not flow.

Maybe you think, a lot like me

Of those who live beside the sea

Who feel so free, so I surmise

With their comfortable homes, and wives

Who end up drinking tea together

In the afternoon of their lives.

They build their homes upon the seashore

The quicksand castles of their dreams

Yet take no notice of the North wind

Which tears their building at the seams.

In their dismay and blind confusion

The weeping widows clutch their shawls

While as the sea mist ever deepens

The sailors hear the sirens' calls.

And in the maelstrom sea which follows

The lifeboat sinks without a trace

And yet there still remain survivors

To bear the shame of their disgrace.

Last night I lay in bed

And held myself

Trying to remember

How it once was with you

How your hands were softer.

Yesterday I found myself

Rather like the sailor

In my own home surroundings

I’m not sure I know me.

If you were me what would you do

Don’t tell me I don’t need you to

It won’t help me now.

Ik maakte een zijwaartse beweging

Een nieuw blad inslaan

Het single-minded mijnwerkersmeisje

Was er om mijn verdriet te delen

Ik huiverde in de boterwind

Drie keer kraaide de haan

Ik wachtte op de rivier

Maar de rivier stroomde niet.

Een herfst veranderde in zilver

De winter veranderde in goud

De weerman zei verkleed je

Oh, maar ik voelde de kou niet

Kinderen wachtten met glijbanen

Terwijl ik beschutte voor de sneeuw

Ik wachtte op de rivier

Maar de rivier stroomde niet.

Ik zal de melk van je borsten drinken

Meld mezelf aan jou

Verzamel de dallelies

De aanbidders strooiden ooit

Mijn lichaam doet pijn van de honger

Maar je buik moet nog groeien

Ik wachtte op de rivier

Maar de rivier stroomde niet.

Misschien denk je, net als ik

Van degenen die aan de zee wonen

Die zich zo vrij voelen, dus ik vermoed

Met hun comfortabele huizen en vrouwen

Wie drinken er samen thee

In de middag van hun leven.

Ze bouwen hun huizen aan de kust

De drijfzandkastelen van hun dromen

Maar let niet op de noordenwind

Waardoor hun gebouw uit zijn voegen scheurt.

In hun ontzetting en blinde verwarring

De huilende weduwen grijpen hun sjaals vast

Terwijl de zeemist steeds dieper wordt

De matrozen horen de sirenes.

En in de maalstroom die daarop volgt

De reddingsboot zinkt spoorloos

En toch zijn er nog steeds overlevenden

Om de schande van hun schande te dragen.

Gisteravond lag ik in bed

En hield mezelf vast

Proberen te onthouden

Hoe het ooit met jou was

Hoe je handen zachter waren.

Gisteren vond ik mezelf

Liever als de zeeman

In mijn eigen woonomgeving

Ik weet niet zeker of ik mij ken.

Als je mij was, wat zou je dan doen?

Zeg me niet dat ik je niet nodig heb

Het zal me nu niet helpen.