Больше не верю твоим глазам - Зомб

Ты меня не просила бросить курить.

Да я, в общем-то и не обещал.

Мы хотели жизнь с тобой вместе проплыть,

И уплыли, что не видно причал.

А я просто кричал там, песню ту, пока пела.

Не найти отпечатков, кто-то стер, потопил нас.

Ну, и мы, идем ко дну, так уверенно.

И, вроде маяк потух, ноты в направлении дальнего берега.

И то ли я там не был, то ли сбился навигатор,

Хотя изо всех сил ты мне старалась намекать там,

Чтобы на середине я развернулся обратно,

И я развернулся обратно, как бы ни было неприятно.

Припев:

Я выдумал сам, и все, что было вырвал сам.

Но просто знай — я больше не верю твоим глазам.

Зай, я выдумал сам, и все, что было вырвал сам.

Но просто знай — я больше не верю твоим глазам.

Ты где-то на танцполе, я где-то в холе;

Потом в баре, а потом не помню.

Ты наберешь и скажешь «Помнишь, как нам было клево?»

А я, скажу: «Да от*ебись, ради всего Святого…»

Марафоны по-новой…

В твоем IPhone Сеня, и я там фоном по ною.

Ты уже дома, и мы по-ходу болеем.

Ведь я сорвусь, приеду и тебя пожалею.

И нас с тобой не слабо кроет,

Но это точно не любовь, а что это такое?

Сначала феромоны, потом слезы рекою.

Сперва — «Возьми меня», потом — «Оставь меня в покое!»

Девочка-радость —

Ты непривычная, как кола без градусов.

Прикола, тут, ради все;

и меня снова несет.

Ну, и меня снова несет…

Припев:

Я выдумал сам, и все, что было вырвал сам.

Но просто знай — я больше не верю твоим глазам.

Зай, я выдумал сам, и все, что было вырвал сам.

Но просто знай — я больше не верю твоим глазам.

Je hebt me niet gevraagd om te stoppen met roken.

Ja, in het algemeen heb ik het niet beloofd.

We wilden het leven met je zeilen,

En ze zeilden weg dat de pier niet zichtbaar was.

En ik schreeuwde daar gewoon dat lied, terwijl ik zong.

Geen vingerafdrukken te vinden, iemand heeft ons gewist, verdronken.

Nou, we gaan naar de bodem, zo zelfverzekerd.

En, zoals de vuurtoren uitging, de noten in de richting van de verre kust.

En of ik was er niet, of de navigator verdwaalde,

Hoewel je je best hebt gedaan om daar een hint te geven,

Zodat ik in het midden omdraai,

En ik keerde terug, hoe onaangenaam het ook was.

Refrein:

Ik heb het zelf uitgevonden, en alles eruit gehaald wat ik zelf was.

Maar weet gewoon - ik geloof je ogen niet meer.

Zai, ik heb het zelf uitgevonden, en heb alles eruit gehaald wat ik zelf was.

Maar weet gewoon - ik geloof je ogen niet meer.

Jij bent ergens op de dansvloer, ik ben ergens in de hal;

Dan in een bar, en dan weet ik het niet meer.

Je belt en zegt: "Weet je nog hoe cool we waren?"

En ik zal zeggen: "Kom op, voor de liefde van alles wat heilig is..."

Marathon helemaal opnieuw...

In je iPhone, Senya, en ik ben er op de achtergrond voor Noah.

Je bent al thuis en we worden gaandeweg ziek.

Ik zal tenslotte losbreken, ik zal komen en spijt van je krijgen.

En jij en ik zijn niet zwak bedekt,

Maar dit is beslist geen liefde, maar wat is het?

Eerst feromonen, dan riviertranen.

Eerst - "Neem me", dan - "Laat me met rust!"

vreugde meisje -

Je bent ongewoon, als een cola zonder diploma's.

Leuk, hier, omwille van alles;

en draagt ​​mij weer.

Nou, het draagt ​​me weer...

Refrein:

Ik heb het zelf uitgevonden, en alles eruit gehaald wat ik zelf was.

Maar weet gewoon - ik geloof je ogen niet meer.

Zai, ik heb het zelf uitgevonden, en heb alles eruit gehaald wat ik zelf was.

Maar weet gewoon - ik geloof je ogen niet meer.