Еду в Нижний - Злой дух, Фэнс Мазай

Сажусь на скорый поезд, что вдаль меня уносит

Сердце выбивает имя, каждый раз произносит

Еду в Нижний Новгород навестить старых друзей

Довези меня быстрей!

Слышишь?

Побыстрей!

Ну, а куда торопиться?

Да ещё не спиться, зашла проводница

Забрала билет, предложила всем постельный комплект

Ну и конечно чаю, я отказался, что хочу?

Пока не знаю…

Ехать где-то 8 часов, чтож, без вопросов!

Со мной в купе две дамы средних лет, едут отдохнуть от свои барбосов

Мужей… всё, что было лишним пропустил мимо ушей

Знаешь так свежей!

Может в картишки?

Произнесла одна

В пути за разговором пили водочку из стакана

Сыграли партий 20 или 30, надо бы проспаться!

Или просто надоело оставаться?

Проехали чуть больше полдороги

Поезд догонял рассвет, захотелось кушать

Съел с булочкой котлет, пока все спят, тишина в вагоне

Я смотрю в окно, дома, деревья, старый мост

Солнца мутное пятно, города, деревья, сёла, озёра

Реки, берега, на полях скошенных, стога

Вот подъезжаем, я как маленький чуть-чуть волнуюсь…

Вон Фэнс!

Он меня увидел, оба улыбнулись!

Только представь что это-дорога к другу!

Ласкает взгляд под стук колёс луну!

Как пожимаешь при встрече другу руку!

Забытое… через сердце впускаешь теплоту!

Вот я в Нижнем, удаляемся с перрона

Вопросов уйма, пробираемся сквозь бабил заслоны

Ты возмужал…-я выронил, в ответ ты тоже…

За последний год прибавил на лице чуток кожи

Мы засмеялись, было весело на самом деле

Шли долго, говорили громко, так хотели!

Залетели в бар, купили нам предложенный товар

Лютый брат взял пива, а я сока очень много!

Рухнули на стулья, вздрогнула посуда, выпили за встречу

За приезд, за оба города, стали вспоминать как познакомились

Встречались позже, ну и о музыке естественно трещали тоже!

Похоже будет день то что надо!

Вадимка, а ну ка дай обнять тебя!

Как всегда все слова, улыбки, шутки, жесты

У друзей в памяти занимают важное место

Скучал по тебе, если честно!

Дружба временем проверяется

Да!

Да это всем известно!

А здесь мне порой тесно,

Но кайфово, в новую ауру облачаюсь год от года

Весной как уж, Нижний Новгород, уже Волги и Оки-реки!

Над нами кружатся чайки, секи!

Вон Трамплин, а вон и Горький

Размышляет как мать, начать писать депрессоидным

Стой-ка!

А дочке 2 годика уже?

Ну молоток!

У меня мать тоже требует внуков, таков закон природы

Смотри это место тебе должно быть знакомо

Здесь пытались подняться татары-монголы на гору

Батый во главе, кажется брат ты родом с Казани…

Да ну-шучу!

Айда за удачу!

Махнём за случай, который 7 лет пылает огнём

Светит солнце, мы сидим, устали,

Вместе позевали, на крыльце закемарили

Отдохнули, направились на Гребной канал,

Нас там старых корешей ждал шалман

Всю ночь гудели, под утро песни пели!

От голоса Злого девочки млели!

А как всё начиналось?

Друг, вспомни!

Не слышишь?

Ну ладно, спи…

Только представь что это-дорога к другу!

Ласкает взгляд под стук колёс луну!

Как пожимаешь при встрече другу руку!

Забытое… через сердце впускаешь теплоту!

Ik zit op een snelle trein die me ver weg brengt

Het hart klopt de naam uit, elke keer dat het zegt

Ik ga naar Nizjni Novgorod om oude vrienden te bezoeken

Neem me snel!

Hoor je?

Haast je!

Nou, wat is de haast?

Ja, ik kan nog niet slapen, de conducteur kwam binnen

Ik nam het kaartje, bood iedereen een bedset aan

En natuurlijk thee, ik weigerde, wat wil ik?

ik weet het nog niet...

Om 8 uur ergens heen te gaan, nou ja, geen vragen gesteld!

Er zijn twee dames van middelbare leeftijd bij mij in de coupé, ze gaan uitrusten van hun waakhonden

Echtgenoten...alles wat overbodig was ging voorbij

Je weet wel zo fris!

Misschien in kaarten?

zei een

Onderweg voor een gesprek dronken ze wodka uit een glas

We speelden 20 of 30 wedstrijden, we moeten uitslapen!

Of gewoon moe van het blijven?

We reden iets meer dan de helft

De trein haalde de dageraad in, ik wilde eten

Ik at schnitzels met een broodje terwijl iedereen sliep, stilte in de auto

Ik kijk uit het raam, huizen, bomen, oude brug

Bewolkt plekje van de zon, steden, bomen, dorpen, meren

Rivieren, oevers, op gemaaid velden, hooibergen

Hier naderen we, ik ben een beetje bezorgd als een kleintje ...

Hek gewonnen!

Hij zag me, beiden glimlachten!

Stel je voor dat dit de weg naar een vriend is!

Streelt de maan onder het geluid van wielen!

Hoe schud je de hand als je een vriend ontmoet!

Vergeten... door het hart laat je warmte binnen!

Hier ben ik in Nizhny, we verlaten het platform

Veel vragen, we banen ons een weg door de babybarrières

Je werd volwassener... - Ik liet het vallen, als reactie op jou ook...

Het afgelopen jaar heb ik een beetje huid op mijn gezicht toegevoegd

We hebben gelachen, het was eigenlijk wel leuk

Ze liepen lang, ze spraken luid, ze wilden het!

Ze vlogen een bar binnen, kochten ons het voorgestelde product

De felle broer nam bier, en ik nam veel sap!

Ze ploften neer op stoelen, de borden trilden, ze dronken op de vergadering

Voor aankomst, voor beide steden, begonnen ze zich te herinneren hoe ze elkaar ontmoetten

We ontmoetten elkaar later, en natuurlijk praatten we ook over muziek!

Het lijkt erop dat het de juiste dag wordt!

Vadimka, laat me je knuffelen!

Zoals altijd, alle woorden, glimlachen, grappen, gebaren

Vrienden hebben een belangrijke plaats in hun geheugen

Ik heb je gemist, om eerlijk te zijn!

Vriendschap wordt getest door de tijd

Ja!

Ja, dat weet iedereen!

En hier is het soms druk voor mij,

Maar het is geweldig, ik heb jaar na jaar een nieuwe uitstraling

In het voorjaar, Nizjni Novgorod, al de rivieren Wolga en Oka!

Meeuwen cirkelen boven ons, seki!

Er is een springplank, en er is Gorky

Denk als een moeder, begin depressief te schrijven

Rek!

Is je dochter al 2 jaar?

Wel hamer!

Mijn moeder eist ook kleinkinderen, zo is de natuurwet

Zie deze plek die je zou moeten kennen?

Hier probeerden de Tataren-Mongolen de berg te beklimmen

Batu staat aan het hoofd, het lijkt alsof je een broer uit Kazan bent...

Ja, ik maak een grapje!

Ga voor geluk!

Zwaaien voor de zaak die al 7 jaar in brand staat

De zon schijnt, we zitten moe,

Ze gaapten samen, bevroor op de veranda

We rustten uit, gingen naar het Roeikanaal,

Daar wachtte een shalman ons op, oude homies

Ze zoemden de hele nacht, zongen liedjes in de ochtend!

Van de stem van het boze meisje waren ze opgewonden!

En hoe is het allemaal begonnen?

Vriend, onthoud!

Kun je niet horen?

Oké, slaap...

Stel je voor dat dit de weg naar een vriend is!

Streelt de maan onder het geluid van wielen!

Hoe schud je de hand als je een vriend ontmoet!

Vergeten... door het hart laat je warmte binnen!