Марина - Жанна Агузарова

Прохлада ветерка

Горит рассвет — течёт река

Спешил, но уходя успел

Сказать, что разлюбил тебя

Ты любишь громкий смех

Ты хочешь быть счастливей всех,

А у любви твои глаза

И тушь течёт с ресниц, с ресниц

Марина, Марина

Не плачь!

Поток дождя в огне

Померк рассвет — не течь реке,

А у любви твои глаза

И ты грустишь одна, одна

Ты любишь громкий смех

Ты хочешь быть счастливей всех

Вернувшись, он сказал: «Прости!»

Но не простишь ты, не простишь!

Марина, Марина

Не плачь!

На весь простор весна прольёт

Свой солнечный мотив

Теперь ты не одна — одна,

Но той любви не позабыть

А жизнь идёт вперёд

И без любви тебе не жить!

Горит рассвет, река течёт

Не плачь, любовь к тебе придёт!

Марина, Марина

Не плачь!

Koelte van de bries

De dageraad brandt - de rivier stroomt

Ik had haast, maar ik ben erin geslaagd om te vertrekken

Zeg dat ik verliefd op je werd

Hou je van hard lachen?

Je wilt de gelukkigste van allemaal zijn

En liefde heeft je ogen

En de mascara vloeit van de wimpers, van de wimpers

Marina, Marina

Niet huilen!

Regenstroom in brand

De dageraad is vervaagd - laat de rivier niet stromen,

En liefde heeft je ogen

En je bent verdrietig, alleen, alleen

Hou je van hard lachen?

Wil je de gelukkigste van allemaal zijn?

Toen hij terugkwam, zei hij: "Het spijt me!"

Maar je vergeeft niet, je vergeeft niet!

Marina, Marina

Niet huilen!

De lente zal zich over de hele uitgestrektheid verspreiden

Jouw zonnige motief

Nu ben je niet alleen - alleen,

Maar vergeet die liefde niet

En het leven gaat door

En je kunt niet leven zonder liefde!

De dageraad brandt, de rivier stroomt

Niet huilen, liefde zal naar je toe komen!

Marina, Marina

Niet huilen!