На парусе поля - Забытая память

Ты несёшь и плескаешь меня, как из ручья,

Появляются зорёй босоногие дни.

Краем неба дождём сырой стала земля,

И у хриплой елки сели навсегда фонари.

Для тебя ловил сетями месяц и поджигал,

Перед тёплыми руками воровал звездопад.

У огня просил дождя, у дождя пил пожар.

И вулканы превращал в механический град.

Пульс на небе и вода стала радугой в час,

В два за облаком птичьим открылись мосты.

В три я стал замечать кого ливень припас,

А в четыре я услышал, как зовёшь меня ты.

В растворившихся обоях неба краской седой

Обволакивают комнаты комет и хвостов.

Погубила на воде и застыла водой,

Как за утром просыпаются глаза пастухов.

Половина солнца пляшет и мечтает светить,

А другая навсегда замолчала огнём.

Если только ты начнёшь поцелуями лить,

Я смогу забрызгать небо бриллиантами днём.

Ты ресницами уводишь в бесконечность костров.

А хрустальными глазами в маяки ноября.

Сколько стоит этот вечер для таких дураков,

Что мечтают просто жить и творить для тебя?

Сколько стоит этот вечер для таких дураков,

Что мечтают просто жить и творить для тебя?

Ты обольешься дождём и расставишь капкан на ручьи.

На парусе поля

В ягодах дня.

Снег идёт.

И я вижу следы.

Свои/твои…

Je draagt ​​en spettert me als uit een stroom,

De dagen op blote voeten breken aan.

De aarde werd de rand van de hemel met regen,

En bij de husky kerstboom bleven de lantaarns voor altijd zitten.

Voor jou heb ik een maand lang met netten gevangen en in brand gestoken,

Starfall stal voor warme handen.

Hij vroeg het vuur om regen, hij dronk vuur uit de regen.

En hij veranderde vulkanen in mechanische hagel.

Puls in de lucht en het water werd in een uur een regenboog,

Om twee uur gingen de bruggen achter de vogelwolk open.

Om drie uur begon ik te zien wie de stortbui in petto had,

En om vier uur hoorde ik je me roepen.

In het opgeloste behang van de lucht met grijze verf

Omhullende kamers van kometen en staarten.

Ze kwam om op het water en bevroor met water,

Hoe de ogen van de herders 's morgens wakker worden.

De helft van de zon danst en droomt ervan te schijnen,

En de andere werd voor altijd tot zwijgen gebracht door vuur.

Als je maar kusjes begint te schenken,

Ik kan de hemel overdag met diamanten spetteren.

Je neemt weg met je wimpers in de oneindigheid van vuren.

En met kristallen ogen in de vuurtorens van november.

Hoeveel kost deze avond voor zulke dwazen?

Waar dromen ze van om gewoon voor jou te leven en te creëren?

Hoeveel kost deze avond voor zulke dwazen?

Waar dromen ze van om gewoon voor jou te leven en te creëren?

Je zult jezelf met regen overspoelen en een val in de beekjes plaatsen.

Op het veld zeil

In de bessen van de dag.

Het sneeuwt.

En ik zie voetstappen.

Uw/uw...