Миллионы - За полк

Куплет 1:

Одинокий странник в забитом вагоне метро

Близкие далеко и как же туда занесло, его

Ремесло — это рифмованние слов, и вот

Позади взлётные полосы, такси, аэропорт

На что готов ты в городе грехов этим жарким летом

Облако смога и пепла смотрят на него сверху

Этих людей как будто нету, куда он приехал?!

Тут каждый сам за себя и ты для них не помеха

Весь день на нервах, а вечером с бутылкой «Jameson»

Таких как он много, просто разными рейсами

Его не спутают с местными, он сам себе на уме

В этом вагоне совсем один, на своей волне

Скажи мне, аааа?

Тут правда всё как в фильме

Вместо километров мили и люди совсем другие

И правда ли что там скучаешь по родной Сибири

Тут есть кто из России?!

Ааа?

Вы давно свалили

Их уже не назовёшь своими, они

Погрязли в этой сумасшедшей паутине

Эти чёткие линии многоэтажек в этом сердце мира

Тут или ты или для тебя жизнь закажет — киллера.

Припев:

Он не знает кто мы (он не знает кто мы), для него мы равны

Ведь нас Миллионы (в этом городе), миллионы

Он не знает кто мы (он не знает кто мы), для него мы равны

Ведь нас Миллионы (в этом городе), миллионы

Куплет 2:

Можно всё испортить, когда нет сил быть стойким

Что за строки набиты у него на чёрной бейсболке

Куда приводят мечты и как не стать одиноким

На чём сидишь ты?

Антидепрессанты, наркотики, покер?

Солнце потухнет, пускай корабли покинут доки

Всем всё равно похер, тут каждый день в суматохе

Его с утра взбодрил ароматный кофе

Он проснулся с мыслью, что дела не так то плохи

Уже не чувствуешь боли, сердце горит и гаснет

Каждый день как праздник, только яркие краски

Проходит мимо нас даже городская тоска

Потерпи немного, потом вспомним эти слова, а пока

В его руках ручка и включена лампа

Искра в глазах, куча амбиций, самородок с талантом

Закручивая «блант» он пускает дым в потолок

Дорога домой, это был Стип — За Полк

Припев:

Он не знает кто мы (он не знает кто мы), для него мы равны

Ведь нас Миллионы (в этом городе), миллионы

Он не знает кто мы (он не знает кто мы), для него мы равны

Ведь нас Миллионы (в этом городе), миллионы

Vers 1:

Een eenzame zwerver in een overvolle metro

Nabije is ver weg en hoe het daar is gekomen, he

Ambacht is het rijmen van woorden, en hier

Achter de start- en landingsbanen, taxi, luchthaven

Waar ben je klaar voor in Sin City deze hete zomer?

Een wolk van smog en as kijkt op hem neer

Deze mensen lijken weg te zijn, waar komt hij vandaan?!

Hier is iedereen voor zichzelf en je bent geen belemmering voor hen

De hele dag op de zenuwen, en 's avonds met een fles "Jameson"

Er zijn er veel zoals hij, alleen verschillende vluchten

Hij zal niet worden verward met de lokale bevolking, hij is op zijn eigen gedachten

In deze auto helemaal alleen, op je eigen golf

Zeg me ahh

Het is waar, het is als in een film

In plaats van kilometers zijn mijlen en mensen totaal anders

En is het waar dat je daar je geboorteland Siberië mist?

Is hier iemand uit Rusland?!

Aha?

Je bent al lang geleden gedumpt

Je kunt ze niet langer de jouwe noemen, ze

Verdwaald in dit gekke web

Deze heldere lijnen van hoogbouw in dit hart van de wereld

Hier, of jij of het leven zal voor je bestellen - een moordenaar.

Refrein:

Hij weet niet wie we zijn (hij weet niet wie we zijn), voor hem zijn we gelijk

Er zijn tenslotte miljoenen van ons (in deze stad), miljoenen

Hij weet niet wie we zijn (hij weet niet wie we zijn), voor hem zijn we gelijk

Er zijn tenslotte miljoenen van ons (in deze stad), miljoenen

vers 2:

Je kunt alles bederven als er geen kracht is om volhardend te zijn

Wat zijn de lijnen op zijn zwarte baseballpet?

Waar dromen leiden en hoe je niet eenzaam wordt

Waar zit je op?

Antidepressiva, drugs, poker?

De zon gaat onder, laat de schepen de dokken verlaten

Het kan je sowieso niet schelen, elke dag is hier in rep en roer

Geurige koffie vrolijkte hem 's ochtends op

Hij werd wakker met de gedachte dat het niet zo erg was

Je voelt geen pijn meer, je hart brandt en gaat uit

Elke dag is als een vakantie, alleen felle kleuren

Zelfs stadsmelancholie gaat aan ons voorbij

Wees een beetje geduldig, onthoud dan deze woorden, maar voor nu

In zijn handen is een pen en een lamp brandt

Een vonk in de ogen, veel ambitie, een goudklompje met talent

Terwijl hij de "stomp" draait blaast hij rook het plafond in

Weg naar huis, het was Stip - Per Polk

Refrein:

Hij weet niet wie we zijn (hij weet niet wie we zijn), voor hem zijn we gelijk

Er zijn tenslotte miljoenen van ons (in deze stad), miljoenen

Hij weet niet wie we zijn (hij weet niet wie we zijn), voor hem zijn we gelijk

Er zijn tenslotte miljoenen van ons (in deze stad), miljoenen