Антонимы - За полк

Куплет 1:

Люди любят войну, люди любят хаус

Люди любят холод и голод, представь их не осталось

Боятся некого, наводить порядок негде

Меха, еда, и нет контраста количества денег

Все равны до такой степени, что всем противно

Нечего не происходит, стабилен климат

Понять простое не в силах, мозг — пустая корзина

Ведь сильными нас делает то, что не убило

Люди любят опасность и обожают грязь

Любят пожары, любят болезни, любят власть

Любят когда у них выбор есть и наглядность в мире,

А кем бы ты был, если б всё было на позитиве

Не было бы бомжей, ты бы не работал

Не было бы жертв, ты ценил бы свою жизнь, что ты

Если бы не печаль, ты так не смеялся бы

Спрятано всё на поверхности, но нет глаз увы

Припев:

Антонимы в которых тонем мы

Кто мы там в глубине так и не поняли

Хотя там внутри я бы кое-что спросил,

Но перед этим вдохни — Что есть сил

Куплет 2:

Я сам себе пилот я не лечу за массой вперёд

И пока я не одинок этот полёт меня прёт

Обдувает лёгкий ветерок, руки в потолок

Это болото мы взорвём, его наполнит густой smoke

Каждый день жизнь дарит новьё и кто-то врёт нам

Скорей буду стоять на своём, чем левым ушлёпкам

Доверю свою судьбу даже под сильным гнётом

Я диктую сам её, захочу дёрну стоп кран

Наша страна так широка и необъятна

Наши верха давно погрязли в кровавых пятнах

Во что ты веришь свято, лучше держи это рядом

Позже когда нагрянут траблы, жизнь покажется адом

Я вернулся домой, а кто-то остался в штатах

С закрытыми глазами они в поисках большой зарплаты

Ты знаешь, наши таланты покидают страну безвозвратно,

А пока мы здесь строим планы на завтра

Припев:

Антонимы в которых тонем мы

Кто мы там в глубине так и не поняли

Хотя там внутри я бы кое-что спросил,

Но перед этим вдохни — Что есть сил

Vers 1:

Mensen houden van oorlog, mensen houden van huizen

Mensen houden van kou en honger, stel je voor dat er geen meer over zijn

Er is niemand om bang voor te zijn, nergens om orde op zaken te stellen

Bont, eten, en er is geen contrast in de hoeveelheid geld

Iedereen is zo gelijk dat iedereen ervan walgt

Er gebeurt niets, het klimaat is stabiel

Je kunt het simpele niet begrijpen, het brein is een lege mand

Wat ons tenslotte sterk maakt, is wat niet doodde

Mensen houden van gevaar en ze houden van vuil

Ze houden van vuur, ze houden van ziekten, ze houden van macht.

Ze houden ervan als ze een keuze en zichtbaarheid in de wereld hebben,

En wie zou je zijn als alles positief was

Als er geen daklozen waren, zou je niet werken

Er zouden geen slachtoffers zijn, je zou je leven waarderen, dat je

Zonder verdriet zou je niet zo lachen

Alles is aan de oppervlakte verborgen, maar er zijn helaas geen ogen

Refrein:

Antoniemen waarin we verdrinken

Wie zijn wij in de diepte en begrepen niet

Al zou ik daar binnen iets vragen,

Maar adem eerst in - Wat is de kracht?

vers 2:

Ik ben mijn eigen piloot, ik vlieg niet voor op de massa

En hoewel ik niet alleen ben, haast deze vlucht me

Een licht briesje waait, handen op het plafond

We zullen dit moeras opblazen, het zal gevuld worden met dikke rook

Elke dag geeft het leven nieuwe dingen en iemand liegt tegen ons

Ik sta liever op mezelf dan linkse sletten

Ik vertrouw op mijn lot, zelfs onder sterke onderdrukking

Ik dicteer het zelf, ik wil aan de afsluiter trekken

Ons land is zo wijd en uitgestrekt

Onze topjes zitten al lang onder de bloedvlekken

Wat geloof je heilig, houd het beter dichtbij

Later, als de problemen komen, zal het leven een hel lijken

Ik keerde terug naar huis en iemand bleef in de Verenigde Staten

Met hun ogen dicht zijn ze op zoek naar een groot salaris

Weet je, onze talenten verlaten het land voor altijd,

Ondertussen zijn we hier plannen aan het maken voor morgen

Refrein:

Antoniemen waarin we verdrinken

Wie zijn wij in de diepte en begrepen niet

Al zou ik daar binnen iets vragen,

Maar adem eerst in - Wat is de kracht?