Дождь - Юрий Шевчук, ДДТ

Дождь, звонкой пеленой наполнил небо майский дождь.

Гром, прогремел по крышам, распугал всех кошек гром.

Я открыл окно, и веселый ветер разметал все на столе —

Глупые стихи, что писал я в душной и унылой пустоте

Грянул майский гром, и веселье бурною, пьянящею волной

Окатило.

Эй, вставай-ка и попрыгай вслед за мной!

Выходи во двор и по лужам бегай хоть до самого утра!

Посмотри, как носится смешная и святая детвора!

Капли на лице — это просто дождь, а может — плачу это я.

Дождь очистил все, и душа, захлюпав, вдруг размокла у меня.

Потекла ручьем прочь из дома к солнечным, некошеным лугам,

Превратившись в пар, с ветром полетела к неизведанным мирам.

И представил я: город наводнился вдруг веселыми людьми,

Вышли все под дождь, хором что-то пели, и плясали, черт возьми.

Позабыв про стыд и опасность после с осложненьем заболеть,

Люди под дождем, как салют, встречали гром — весенний первый гром.

Regen, de meiregen vulde de hemel met een rinkelende sluier.

Donder rommelde over de daken, donder joeg alle katten weg.

Ik opende het raam en een vrolijke wind verspreidde alles op de tafel -

Stomme gedichten die ik schreef in bedompte en doffe leegte

Moge de donder brulde, en plezier in een stormachtige, bedwelmende golf

Overgoten.

Hé, sta op en spring achter me aan!

Ga de tuin in en ren door de plassen, zelfs tot de ochtend!

Kijk eens hoe grappige en heilige kinderen rondrennen!

Druppels op het gezicht - het is gewoon regen, of misschien ben ik aan het huilen.

De regen maakte alles schoon en mijn ziel, klotsend, werd plotseling nat.

Het stroomde als een stroom weg van het huis naar zonnige, ongemaaid weiden,

Veranderd in stoom, vloog met de wind naar onbekende werelden.

En ik stelde me voor: de stad werd ineens overspoeld met vrolijke mensen,

Iedereen ging de regen in, zong iets in koor en danste, verdomme.

Schaamte en gevaar vergeten na ziek worden met een complicatie,

Mensen in de regen, zoals vuurwerk, ontmoetten de donder - de eerste lentedonder.