Однажды - Юлия Савичева

Однажды, я скажу тебе правду

И ты в нее не сможешь поверить

Как первый снег не верит с весной

Что он, как и последний, растает

Ну, а весна о нем не скучает

И даже не заметит потери

Однажды, ты поймешь что с тобой

Я больше никуда не летаю

Время растаяло на часах

Я ухожу на твоих глазах

Мне уже не умереть от жажды

Время — твой самый любимый враг

Что же ты плачешь, не надо так

Я тебе перезвоню… однажды

Как много может вытерпеть сердце

Не смогут больше горы и реки

Однажды, ты мне сделаешь больно

И скажешь, что не думал обидеть

Во мне, однажды, что-то сломалось

Я не забуду это во веки

Глазами я столкнулась с любовью

И это невозможно развидеть

Время растаяло на часах

Я ухожу на твоих глазах

Мне уже не умереть от жажды

Время — твой самый любимый враг

Что же ты плачешь, не надо так

Я тебе перезвоню… однажды

Время растаяло на часах

Я ухожу на твоих глазах

Мне уже не умереть от жажды

Время — твой самый любимый враг

Что же ты плачешь, не надо так

Я тебе перезвоню

Я тебе перезвоню

Я тебе перезвоню… однажды

Op een dag zal ik je de waarheid vertellen

En je kunt niet in haar geloven

Zoals de eerste sneeuw niet gelooft met de lente

Dat hij, net als de laatste, zal smelten

Nou, de lente mist hem niet

En zal het verlies niet eens opmerken

Op een dag zul je begrijpen wat er met je aan de hand is

Ik vlieg nergens meer heen

De tijd is gesmolten op de klok

Ik vertrek voor je ogen

Ik kan niet meer doodgaan van de dorst

Tijd is je favoriete vijand

Waarom huil je, niet doen?

Ik bel je terug... op een dag

Hoeveel kan het hart hebben?

Bergen en rivieren kunnen niet meer

Op een dag zul je me pijn doen

En je zegt dat je niet wilde beledigen?

Op een dag brak er iets in mij

Ik zal dit niet voor altijd vergeten

Met mijn ogen ontmoette ik liefde

En het is onmogelijk om niet te zien

De tijd is gesmolten op de klok

Ik vertrek voor je ogen

Ik kan niet meer doodgaan van de dorst

Tijd is je favoriete vijand

Waarom huil je, niet doen?

Ik bel je terug... op een dag

De tijd is gesmolten op de klok

Ik vertrek voor je ogen

Ik kan niet meer doodgaan van de dorst

Tijd is je favoriete vijand

Waarom huil je, niet doen?

ik zal je terugbellen

ik zal je terugbellen

Ik bel je terug... op een dag