Корабли - Юлия Савичева

Небо волнами прямо под нами.

Можно руками луну.

Мокрые звёзды с пальцев как слёзы.

В чёрном бездонном тону.

S.O.S.

по антенне, тоненькой вене ты частотою лови.

Просто дотронься.

Пены не бойся, рядом со мною плыви.

Припев:

Корабли пропускай над собой, смотри в облака.

Корабли пропускай над собой, смотри в облака.

Падаем, падаем.

Сквозь наши шлюзы крылья-медузы тихо и плавно летят.

В девять попали, не устояли… Наши канаты звенят.

В стае дельфины.

Мокрые спины.

Мы отражаемся в них.

Дно подорвали, мягко упали, пульс незаметно затих.

Припев:

Корабли пропускай над собой, смотри в облака.

Корабли пропускай над собой, смотри в облака.

Корабли.

Проигрыш.

Корабли…

Облака…

Корабли…

Облака…

De lucht golft vlak onder ons.

Je kunt de maan overhandigen.

Natte sterren van vingers als tranen.

In zwarte bodemloze toon.

SOS.

door de antenne, een dunne ader, vang je met frequentie.

Gewoon aanraken.

Wees niet bang voor schuim, zwem naast me.

Refrein:

Laat de schepen over je heen varen, kijk in de wolken.

Laat de schepen over je heen varen, kijk in de wolken.

We vallen, we vallen.

Door onze poorten vliegen kwallenvleugels rustig en soepel.

We raakten negen, we konden het niet laten... Onze touwen rinkelen.

In een zwerm dolfijnen.

Natte ruggen.

We worden in hen weerspiegeld.

De bodem werd opgeblazen, viel zachtjes, de pols zakte onmerkbaar weg.

Refrein:

Laat de schepen over je heen varen, kijk in de wolken.

Laat de schepen over je heen varen, kijk in de wolken.

Schepen.

Verliezen.

Schepen…

wolken…

Schepen…

wolken…