Century - Youth Fountain

I poisoned all my drinks again and again

Assuming it would help me be a completely different person

Then I’m left with just myself, there’s never any way out

I can’t find a single thing to feel alright about

What could take me back to that simpler time

When I was full of life and the world shined so bright

Those younger days they hold on to me, I’m like a bird in a cage

I need a change of scenery, but could it even change me?

I’m always out of place, I never felt this way

Giv me a reason to stay, to stay

So what lies bneath, is never what it seems

I’ll hide these secrets for centuries and centuries

I’ve been lost in my head with all the chances I’ve had

I reached a breaking point and now I’m spiralling and spiralling

This sanctuary of all my closest memories were always running out of time

And I’m running out of mine

Have you ever felt so sure of a certain choice?

You’ll ponder your thoughts but you could never speak your voice

So watch the hourglass drop to scatter the sand

I can’t let this win, I won’t let this win

With heavy hands I hold this medicine

To keep me grounded but I feel condemned

So when all this is over I’ll show my colours and let the light in

But it always worsens

Ik heb al mijn drankjes keer op keer vergiftigd

Ervan uitgaande dat het me zou helpen een heel ander persoon te zijn

Dan zit ik alleen met mezelf, er is nooit een uitweg

Ik kan niets vinden om me goed over te voelen

Wat zou me terug kunnen brengen naar die eenvoudiger tijd?

Toen ik vol leven was en de wereld zo helder scheen

Die jongere dagen houden ze me vast, ik ben als een vogel in een kooi

Ik heb een verandering van omgeving nodig, maar kan het mij ook veranderen?

Ik ben altijd niet op mijn plaats, ik heb me nog nooit zo gevoeld

Geef me een reden om te blijven, om te blijven

Dus wat eronder ligt, is nooit wat het lijkt

Ik zal deze geheimen eeuwen en eeuwen verbergen

Ik ben verloren in mijn hoofd met alle kansen die ik heb gehad

Ik heb een breekpunt bereikt en nu ga ik in een spiraal en in een spiraal

Dit heiligdom van al mijn beste herinneringen had altijd bijna geen tijd meer

En ik heb bijna geen mijn meer

Heb je je ooit zo zeker gevoeld van een bepaalde keuze?

Je zult nadenken over je gedachten, maar je zou nooit je stem kunnen uiten

Dus kijk hoe de zandloper valt om het zand te verspreiden

Ik kan dit niet laten winnen, ik laat dit niet winnen

Met zware handen houd ik dit medicijn vast

Om me geaard te houden, maar ik voel me veroordeeld

Dus als dit allemaal voorbij is, laat ik mijn kleuren zien en laat ik het licht binnen

Maar het wordt altijd erger