Ma sueur et mes larmes - Youssoupha, Mike Génie

Ils savent à peine comment je m’appelle

Que déjà ils ont voulu juger ma peine, ils ont voulu gruger ma paie

Les rapaces ne veulent pas qu’on soit pareil

Et si la maille est un appât, le mic est mon appareil

J’ai du rap dans les oreilles depuis le temps

Et même si j’ai pas fait beaucoup d’oseille, au moins je tue le temps

Insultants quand ils parlent de notre musique

Donc ma rime est percutante pour leur faire péter un fusible

Je me voyais pas à l’usine, ni même dans les magazines

Mais j’ai fini par être côté dans les fanzines et chez les frangines

Mon stress est tangible sous tous les aspects

Chaque jour je joue ma vie sur une feuille blanche ou sur une face B

Tu fais de la zic, donc t’es marginalisé

Bomayé Music, car mon verbe est verbalisé

Ils veulent nous faire baliser?

Aujourd’hui encore, on est là

Respecte mon rap car j’y ai mis ma sueur et mes larmes

Ma sueur et mes larmes

La musique m’a rendu marginal

Je lui ai vendu ma jeunesse et mon âme

Vivre sa passion à se brûler les ailes

Dis à mes proches que je les aime

Aucun doute même si ça me coûte

À l’origine j’ai rien d’original, rien de magique

Je ne m’imaginais pas un jour agir pour ma 'sique de marginal

C’est pas de la magie noir, c’est pas du gri-gri

Moi je brille grâce aux briquets du public, c’est pas du bling bling

La vie devient sublime quand on arrête de la subir

Comment rapper des mots d’amour que j’ai jamais su dire?

On veut surgir, sortir de l’anonymat

Moi mon art c’est de rugir, et tant pis pour mon image

Dommage pour mes proches, pour ceux que je porte dans mon coeur

Parce que je suis souvent absent et qu’ils parlent sans cesse à mon répondeur

Mais qu’ils sachent que je rattrape ma vie de gosse

Et que ce rap c’est ma passion depuis que je posais sur BeatBox

Y’a plus de Big Boss, y’a plus de King

Va leur dire que je ramène la couronne du rap français à Kin'

Rien n’est acquis, jamais on gagne, souvent on perd

Il me reste l’amour du rythme que j’hérite de mon père

On dit que la musique adoucit les moeurs, elle a endurcit mon humeur

Et si on meurt c’est que le bonheur n’est pas dans le pré mais dans un Hummer

Je laisse courir la rumeur qui nous dit vaincu

On était trop peace avant que la police nous inculpe

Ils m’ont cru inculte, bête et vulgaire

Puis s'étonnent qu’un jeune re-noi comme moi ait du vocabulaire

Si la jeunesse kiffe mes raps sensés, c’est que ma poésie pèse

N’en déplaise à mes ex-profs de français

Je viens enfoncer des portes, défoncer l'époque

Je dois foncer pour mes potes à la peau foncée

Je viens pas offenser, donc rangez les armes

Mon histoire c’est juste celle d’un blédard devenu banlieusard

Dans le blizzard j’aurai pu faire du biz

Les rues sont bizarres mais moins dangereuses que le show biz

Tu sais, et même si je rappe à crédit, je m’en fous d'être crédible

Mon heure arrive, c’est la daronne qu’il l’avait prédit

Ze kennen mijn naam amper

Dat ze al over mijn pijn wilden oordelen, ze wilden mijn loon eruit steken

Roofvogels willen niet dat we hetzelfde zijn

En als mesh aas is, is de microfoon mijn apparaat

Ik heb al een tijdje rap in mijn oren

En ook al heb ik niet veel zuring gemaakt, ik dood in ieder geval de tijd

Beledigend als ze over onze muziek praten

Dus mijn rijm is moeilijk om ze een lont te laten blazen

Ik zag mezelf niet in de fabriek, zelfs niet in de tijdschriften

Maar uiteindelijk kwam ik in zines en zusters te staan

Mijn stress is voelbaar in alle aspecten

Elke dag zet ik mijn leven op een blanco vel of een B-kant

Je maakt muziek, dus je wordt gemarginaliseerd

Bomayé Muziek, omdat mijn werkwoord verbaal is

Willen ze ons taggen?

Vandaag zijn we er nog steeds

Respecteer mijn rap, want ik heb er mijn zweet en tranen in gestopt

Mijn zweet en mijn tranen

Muziek maakte me marginaal

Ik verkocht hem mijn jeugd en mijn ziel

Je passie leven om je vleugels te branden

Vertel mijn dierbaren dat ik van ze hou

Geen twijfel, zelfs als het me kost

Oorspronkelijk heb ik niets origineels, niets magisch

Ik had nooit gedacht dat ik ooit zou acteren voor mijn 'outcast-stijl'

Het is geen zwarte magie, het is geen gri-gri

Ik, ik straal dankzij aanstekers van het publiek, het is geen blingbling

Het leven wordt subliem als je het niet langer volhoudt

Hoe rap ik liefdeswoorden waarvan ik nooit wist hoe ik ze moest zeggen?

We willen opstaan, uit anonimiteit

Mijn kunst is om te brullen, en jammer voor mijn imago

Jammer voor mijn dierbaren, voor degenen die ik in mijn hart draag

Omdat ik veel weg ben en ze blijven praten met mijn antwoordapparaat

Maar laat ze weten dat ik mijn jeugd inhaal

En dat deze rap mijn passie is sinds ik poseerde op BeatBox

Er is geen Big Boss meer, er is geen King meer

Ga ze vertellen dat ik de kroon van de Franse rap terug naar Kin'

Niets is gegarandeerd, we winnen nooit, vaak verliezen we

Ik heb nog steeds de liefde voor ritme die ik van mijn vader heb geërfd

Ze zeggen dat muziek de ziel verzacht, het verhardde mijn humeur

En als we sterven is het geluk niet in de wei maar in een Hummer

Ik liet het gerucht lopen dat zegt dat we verslagen zijn

We waren te vreedzaam voordat de politie ons aanklaagde

Ze vonden me ongeschoold, dom en vulgair

Vraag je dan af dat een jonge re-noi zoals ik een woordenschat heeft

Als de jeugd mijn gezonde raps leuk vindt, is dat omdat mijn poëzie weegt

Geen belediging voor mijn ex-Franse leraren

Ik kom om deuren af ​​te breken, het tijdperk af te breken

Moet gaan voor mijn donkere huid homies

Ik wil niet beledigen, dus doe de wapens weg

Mijn verhaal is gewoon dat van een flauwekul die een suburbaniet werd

In de sneeuwstorm had ik zaken kunnen doen

De straten zijn raar maar minder gevaarlijk dan showbiz

Weet je, en zelfs als ik op krediet rap, maakt het me niet uit of ik geloofwaardig ben

Mijn tijd komt eraan, het is de daronne die hij voorspelde