Haunted - Young and Heartless

She is losing her religion.

Yeah, it’s not ‘cause of God.

No, it’s not 'cause of Satan.

She is stuck in the middle.

I know what you do when there’s no one watching.

I’m that pretty lonely boy in the arms of an avalanche.

The sun dropped you out.

But nobody even liked you, until your inheritance.

Now you are in a parked car, going nowhere with all of your ugly friends.

Riding high on prescription drugs, until you are slowly letting go.

I’ve got it all on my shoulders, I’ve got it all on my shoulders,

I sold my soul but I got it back on me.

But I brought you in, laid you on the silver couch.

I brought you in, your eyes were rolling back.

I’ve got it all on my shoulders, I’ve got it all on my shoulders,

I sold my soul but I got it back on me.

Because you rely on me.

I ride my bike down to Duncan’s to get my dad some cigarettes, he says he needs

them like his coffee and his hopelessness.

But I don’t believe him anymore.

Yeah, I don’t believe him anymore.

Says he is disappointed in me at the dinner table.

Who can stay in school, but fail his grade?

I don’t have the heart to tell him that I’ve hardly been there.

He calls my sister a dyke, drags her across the floor because she doesn’t like

boys anymore.

And I can hear her packing her bags in her room and I want to go with her but

I’m only fourteen years old.

Yeah, I’m only fourteen years old.

Ze verliest haar religie.

Ja, het is niet 'vanwege God'.

Nee, het is niet vanwege Satan.

Ze zit vast in het midden.

Ik weet wat je doet als er niemand kijkt.

Ik ben die mooie eenzame jongen in de armen van een lawine.

De zon liet je vallen.

Maar niemand mocht je, tot je erfenis.

Nu zit je in een geparkeerde auto en ga je nergens heen met al je lelijke vrienden.

Rijden met medicijnen op recept, totdat je langzaam loslaat.

Ik heb het allemaal op mijn schouders, ik heb het allemaal op mijn schouders,

Ik heb mijn ziel verkocht, maar ik heb het terug op mij.

Maar ik bracht je binnen, legde je op de zilveren bank.

Ik bracht je binnen, je ogen rolden terug.

Ik heb het allemaal op mijn schouders, ik heb het allemaal op mijn schouders,

Ik heb mijn ziel verkocht, maar ik heb het terug op mij.

Omdat je op mij vertrouwt.

Ik fiets naar Duncan's om mijn vader sigaretten te halen, hij zegt dat hij

ze houden van zijn koffie en zijn hopeloosheid.

Maar ik geloof hem niet meer.

Ja, ik geloof hem niet meer.

Hij zegt dat hij teleurgesteld is in mij aan de eettafel.

Wie kan op school blijven, maar zijn cijfer niet halen?

Ik heb het hart niet om hem te vertellen dat ik er nauwelijks ben geweest.

Hij noemt mijn zus een dijk, sleept haar over de vloer omdat ze het niet leuk vindt

jongens niet meer.

En ik hoor haar haar koffers inpakken in haar kamer en ik wil met haar mee, maar

Ik ben pas veertien jaar oud.

Ja, ik ben pas veertien jaar oud.