Générations - YL, Rohff

Le microphone, c’est comme un calibre, si tu l’sors il faut pas hésiter

Je connais l’histoire depuis sitôt, y a des lieux que j’veux pas visiter

Il ressemble à la flamme du Zippo, des signes et les signes, on les ignore

Des putes et des cibles tous les six mètres, décimer les cibles, on est ignoble

J’incarne la fierté des nôtres, à la base d’une autre contrée

Mon visage attire le contrôle, fils de putain, là, c’est nous contre eux

J’ai tenu mon arme à bout portant, génération sacrifiée, crois-moi

Généralement, ça nique les banal', en général ça finit pas mal

J’fais d’la résistance comme à Ramallah, malheur que j’ai de pas tenir ma langue

T’as coffré du biff mais t’es pas malin, t’as tout refilé à ta Zlatana

J’perds pas mon objectif de vue moi, j’vais trouver l’bonheur, pas une fausse

vie

Dans un sourire d’un petit d’Air-Bel dans un featuring avec Housni

Passe le message à toutes les nouvelles génération, qui manque à ses devoirs

doit tirer des leçons

Les valeurs et les principes ont toujours raison, l’argent c’est qu’du papier

brulé dans des passions

Un jour on va quitter le hall, hall, hall avant que la street nous fasse perdre

le contrôle

Et j’ai bercé tous les halls, halls, halls, respecte les anciens, YL au contrôle

La vie s’est combien j’ai morflé, la Sacem sait combien j’ai raflé

La street me porte comme un trophée, j’suis en TT dans les bras de Morphée

Mes chiffres ne sont jamais gonflés (Gonflés), quarante-deux bougies jamais

soufflées (Soufflées)

Qui veut tester va s’essouffler, qui veut croquer rigolait quand je souffrais

(Rancunier)

J’ai perdu des vaillants (Des bonhommes), rafalés au feu rouge (Rouge)

Quand on s’bute pour le bifteck, c’est le Sheitan qui l’enfourche (Qui

l’enfourche)

Tu joues les Pablo pour de petits trafics, allez bouge (Allez bouge)

Qui va jamais au hebs doit être un indic, ouais c’est louche (C'est louche)

Des plus aimés donc des plus haïs, m’appelle pas «le sang «, le mien m’a trahi

Tel un DZ, j’meurs pour ma patrie, t’aurais ma vie, tu serais en psychiatrie

Un million d’euros leur faire perdre l’esprit, je surpasse leurs prétentions

Dans ma cellule, je n’entends que mes sons

Passe le message à toutes les nouvelles génération, qui manque à ses devoirs

doit tirer des leçons

Les valeurs et les principes ont toujours raison, l’argent c’est qu’du papier

brulé dans des passions

Un jour on va quitter le hall, hall, hall avant que la street nous fasse perdre

le contrôle

Et j’ai bercé tous les halls, halls, halls, respecte les anciens, YL au contrôle

Respecte les anciens p’tit frère

Suis la bonne mental' de ceux qui ont tenu la route jusqu’ici

Neuf plus quatre, treize, R-O-H-2-F en direct de Air-Bel

Les principes avant la musique, poto

Parole de comoco, on sait d’où on vient, on n’est pas amnésique nous

La street, la vraie

De microfoon is als een kaliber, als je hem eruit haalt, aarzel dan niet

Ik ken het verhaal al een tijdje, er zijn plekken die ik niet wil bezoeken

Hij lijkt op Zippo's vlam, tekens en tekens, we negeren ze

Teven en doelen om de zes meter, decimeren de doelen, wij verachtelijk

Ik belichaam de trots van ons volk, aan de voet van een ander land

Mijn gezicht trekt de controle, klootzak, het is wij tegen hen

Ik hield mijn pistool van dichtbij, offerde generatie op, geloof me

Over het algemeen is het banaal', over het algemeen loopt het niet slecht af

Ik verzet me zoals in Ramallah, jammer dat ik mijn mond niet kan houden

Je hebt geld verdiend, maar je bent niet slim, je hebt alles aan je Zlatana gegeven

Ik verlies mijn doel niet uit het oog, ik ga geluk vinden, geen nep

leven

In een glimlach van een kleine Air-Bel in een featuring met Housni

Geef de boodschap door aan de hele nieuwe generatie, die faalt in hun taken

moet lessen leren

Waarden en principes hebben altijd gelijk, geld is gewoon papier

verbrand in passies

Op een dag zullen we de hal, hal, hal verlaten voordat de straten ons laten verliezen

Controle

En ik wiegde alle zalen, zalen, zalen, respecteer de oudsten, YL in controle

Het leven is hoeveel ik ben gestorven, de Sacem weet hoeveel ik heb gewonnen

De straat draagt ​​me als een trofee, ik ben in TT in de armen van Morpheus

Mijn nummers zijn nooit opgeblazen (opgeblazen), tweeënveertig kaarsen nooit

soezen (pufjes)

Wie wil testen komt zonder stoom, wie wil bijten lachte toen ik leed

(wraakzuchtig)

Ik heb een paar dapperen verloren (grote mannen), geschoten op een rood licht (rood)

Als we vechten voor de biefstuk, is het de Sheitan die erop rijdt (Who

schrijlings)

Je speelt Pablo voor weinig verkeer, go move (Go move)

Wie ooit naar hebs gaat, moet een informant zijn, ja, het is visachtig (het is visachtig)

Van de meest geliefde dus van de meest gehate, noem me niet "het bloed", de mijne heeft me verraden

Als een DZ sterf ik voor mijn land, jij zou mijn leven hebben, jij zou in de psychiatrie zitten

Een miljoen euro maakt dat ze gek worden, ik overtreft hun pretenties

In mijn cel hoor ik alleen mijn geluiden

Geef de boodschap door aan de hele nieuwe generatie, die faalt in hun taken

moet lessen leren

Waarden en principes hebben altijd gelijk, geld is gewoon papier

verbrand in passies

Op een dag zullen we de hal, hal, hal verlaten voordat de straten ons laten verliezen

Controle

En ik wiegde alle zalen, zalen, zalen, respecteer de oudsten, YL in controle

Respecteer de oude kleine broers

Volg de 'goede geest' van degenen die tot nu toe hebben volgehouden

Negen plus vier, dertien, R-O-H-2-F live vanuit Air-Bel

Principes voor muziek, poto

Woord van comoco, we weten waar we vandaan komen, we hebben geen geheugenverlies

De straat, de echte