Springfield Mountain - Woody Guthrie

On Springfield Mountain there did dwell

A lovely youth I knowed him well

Too roo de nay, too roo de noo

This lovely youth one day did go

Down to the meadom for to mow

Too roo de nay, too roo de noo

He scarce had mowed quite round the field

When a crul serpent bit his heel

Too roo de nay, too roo de noo

They took him home to molly dear

Which made him feel so very gueer

Too roo de nay, too roo de noo

Now Molly had two ruby lips

With which the poison she did sip

Too roo de nay, too roo de noo

Now Molly had a rotting tooth

And so the poison killed them both

Op Springfield Mountain woonde wel

Een lieve jongeman, ik kende hem goed

Te roo de nee, te roo de noo

Deze mooie jongeman ging op een dag wel

Tot aan het gras om te maaien

Te roo de nee, te roo de noo

Hij had schaars om het veld gemaaid

Toen een wrede slang in zijn hiel beet

Te roo de nee, te roo de noo

Ze namen hem mee naar huis, lieve Molly

Waardoor hij zich zo erg gueer voelde

Te roo de nee, te roo de noo

Nu had Molly twee robijnrode lippen

Waarmee ze het gif dronk

Te roo de nee, te roo de noo

Nu had Molly een rottende tand

En dus doodde het gif hen allebei