Buffalo Skinners - Woody Guthrie

Come all you old time cowboys,

And listen to my song,

Please do not grow weary,

I’ll not detain you long.

Concerning some wild cowboys,

Who did agree to go,

Spend the summer pleasant,

On the trail of the Buffalo.

I found myself in Griffin,

In the spring of '83,

When a well known famous drover,

Came walking up to me.

Said, «How do you do, young fellow,

Well how would you like to go,

And spend the summer pleasant,

On the trail of the Buffalo?»

Well I being out of work right then,

To the drover I did say,

«Going out on the Buffalo Road,

Depends on the pay.

If you will pay good wages,

And transportation to and fro,

I think I might go with you,

On the hunt of the Buffalo.»

«Of course I’ll pay good wages,

And transportation too,

If you will agree to work for me,

Until the season’s through.»

But if you do get homesick,

And try to run away,

You will starve to death,

Out on the trail and also lose your pay."

Well with all his flattering talking,

He signed up quite a train,

Some 10 or 12 in number,

Some able bodied men.

The trip it was a pleasant one,

As we hit the westward road,

Until we crossed old Boggy Creek,

In old New Mexico.

There our pleasures ended,

And our troubles began.

A lightening storm hit us,

And made the cattle run.

Got all full of stickers,

From the cactus that did not grow,

And the outlaws watching,

To pick us off in the hills of Mexico.

Well our working season ended,

And the drover would not pay,

If you had not drunk too much,

You are all in debt to me.

But the cowboys never had heard,

Such a thing as a bankrupt law,

So we left that drover’s bones to bleach,

On the Plains of the Buffalo.

Kom allemaal, oude cowboys,

En luister naar mijn lied,

Word alsjeblieft niet moe,

Ik zal u niet lang ophouden.

Wat betreft enkele wilde cowboys,

Wie heeft ermee ingestemd om te gaan,

Breng de zomer aangenaam door,

Op het spoor van de Buffalo.

Ik bevond me in Griffin,

In het voorjaar van '83,

Toen een bekende beroemde veedrijver,

Kwam naar me toe lopen.

Hij zei: "Hoe maakt u het, jonge kerel,

Nou, hoe zou je willen gaan,

En breng de zomer aangenaam door,

Op het spoor van de Buffalo?»

Nou, ik zit op dat moment zonder werk,

Tegen de chauffeur zei ik,

«Uitgaan op de Buffalo Road,

Afhankelijk van het loon.

Als u een goed loon betaalt,

En vervoer heen en weer,

Ik denk dat ik misschien met je meega,

Op jacht naar de Buffalo.»

«Natuurlijk betaal ik een goed loon,

En vervoer ook

Als je ermee instemt om voor mij te werken,

Tot het seizoen voorbij is.»

Maar als je heimwee krijgt,

En probeer weg te rennen,

Je zult verhongeren,

Ga op pad en verlies ook je loon."

Nou met al zijn vleiende praten,

Hij schreef een hele trein in,

Ongeveer 10 of 12 in aantal,

Enkele weerbare mannen.

De reis was een aangename,

Toen we op de westelijke weg kwamen,

Tot we de oude Boggy Creek overstaken,

In het oude New Mexico.

Daar eindigde onze genoegens,

En onze problemen begonnen.

Een bliksemstorm trof ons,

En liet het vee lopen.

Zit vol met stickers,

Van de cactus die niet groeide,

En de outlaws kijken toe,

Om ons op te halen in de heuvels van Mexico.

Nou, ons werkseizoen eindigde,

En de chauffeur wilde niet betalen,

Als je niet te veel had gedronken,

Jullie staan ​​allemaal bij mij in het krijt.

Maar de cowboys hadden nog nooit gehoord,

Zoiets als een faillissementswet,

Dus we hebben de botten van die veedrijver overgelaten om te bleken,

Op de vlaktes van de Buffalo.