What Remains - Wolverine

Lonely in a void where people are dying to live

Weary of the stories that unfold before my eyes

A clenched fist can feel so strong

A lion’s heart unable to break

Though a fire burns inside

These fates are not for this lion to decide upon

Tied to a leash poisoned by untruth

Entangled in the web of a distant order

The iron hand has the lightest touch

Caresses the shells of the hollow and cold

See wind carry dust of withering lives

I see towers collapse to the ground

I lose you, just the way that you lost me

I tie myself up as much as you refuse to set me free

It seems inevitable, it always was and always will be

We were always destined to belong to everyone else

I lose you, just the way that you lost me

I tie myself up as much as you refuse to set me free

It seems inevitable, it always was and always will be

We were always destined to belong to everyone else

Eenzaam in een leegte waar mensen zo graag willen leven

Moe van de verhalen die zich voor mijn ogen ontvouwen

Een gebalde vuist kan zo sterk aanvoelen

Het hart van een leeuw kan niet breken

Hoewel er binnen een vuur brandt

Dit lot is niet aan deze leeuw om te beslissen

Vastgebonden aan een riem vergiftigd door onwaarheid

Verstrikt in het web van een verre bestelling

De ijzeren hand heeft de lichtste aanraking

Streelt de schelpen van de holte en de kou

Zie wind het stof van verwelkende levens dragen

Ik zie torens instorten op de grond

Ik verlies je, net zoals je mij verloor

Ik bind mezelf vast, net zoals jij weigert me te bevrijden

Het lijkt onvermijdelijk, dat was het altijd en zal het altijd zijn

We waren altijd voorbestemd om van iedereen te zijn

Ik verlies je, net zoals je mij verloor

Ik bind mezelf vast, net zoals jij weigert me te bevrijden

Het lijkt onvermijdelijk, dat was het altijd en zal het altijd zijn

We waren altijd voorbestemd om van iedereen te zijn