Liar On the Mount - Wolverine

Through all these years the truth has been a stranger to me We met many times but never got to know each other

I was used and fed with lies by who I thought were you

I left my way of life to be all you said were true

Now all this sadness washes over me and I feel like I’m drowning

I tried to call for help but the only thing I could feel was misery…

I did now want to walk alone through this barren wasteland

You turned your back on me when I reached out

It’s all clear to me, it’s you who choose to leave us here

There’s no use in looking back since I know you won’t appear

«I am the lord thy god…»

Blindly I would follow you as you preached to me your truth

I climber your mountain a million times

I was told I needed you to behold your enlightened view

I know now there is nothing there to see

I renounce your divinity

Slowly I woke up, slowly I saw

The lies you told faded away

A water was rising, the water was truth

It washed away the dirt of you as it washed away all that was true

Now all this sadness washes over me and I feel like I’m drowning

I’ve tried to call for help but the only thing I can feel is misery…

I hope that sadness washes over you and you find yourself drowning

And when you call for help from the ones you hurt

The answer will be one of silence…

Door al die jaren is de waarheid een vreemde voor me geweest We hebben elkaar vaak ontmoet, maar hebben elkaar nooit leren kennen

Ik werd gebruikt en gevoed met leugens door wie ik dacht dat jij was

Ik verliet mijn manier van leven om alles te zijn wat je zei dat waar was

Nu komt al dit verdriet over me heen en heb ik het gevoel dat ik verdrink

Ik probeerde om hulp te roepen, maar het enige wat ik voelde was ellende...

Ik wilde nu alleen door deze dorre woestenij lopen

Je keerde me de rug toe toen ik contact met je opnam

Het is me allemaal duidelijk, jij bent het die ervoor kiest om ons hier te laten

Terugkijken heeft geen zin, omdat ik weet dat je niet verschijnt

«Ik ben de heer uw god...»

Blindelings zou ik je volgen terwijl je je waarheid predikte

Ik beklim je berg een miljoen keer

Ik kreeg te horen dat ik je nodig had om je verlichte blik te aanschouwen

Ik weet nu dat er niets te zien is

Ik doe afstand van je goddelijkheid

Langzaam werd ik wakker, langzaam zag ik

De leugens die je vertelde vervaagden

Er kwam water op, het water was waarheid

Het spoelde het vuil van jou weg zoals het alles wegspoelde wat waar was

Nu komt al dit verdriet over me heen en heb ik het gevoel dat ik verdrink

Ik heb geprobeerd om hulp te roepen, maar het enige wat ik kan voelen is ellende...

Ik hoop dat het verdriet over je heen komt en dat je merkt dat je verdrinkt

En als je om hulp roept van degenen die je pijn hebt gedaan

Het antwoord is er een van stilte...