In The Quiet Of Dawn - Wolverine

All these changes I’ve been wanting

Greet my morning and I’m thinking

Am I a blessed one?

How did I get this far?

Could it be that I’m a changed man and that I’m finally breaking free?

Free from all of my illusions that I would never be enough

Could it be that I’m just fine the way I’ve always been?

Could it be that I’m alright despite the flaws that I’ve seen and lived…

I’ve been hiding for a lifetime

Never wanted to be found but

Somehow I dared to be more than I thought I was

The life I lived in silence was my padded prison cell

I would never find a way back as far as I could tell

It was all so still… I was all so still…

I remember how I stumbled towards

A tranquil fate of living by the will of others

I waited for something much more…

I waited for something much more…

I waited for something much more…

Don’t live afraid… Don’t live ashamed…

Don’t live in wait… The road is yours to walk…

Al deze veranderingen waar ik naar verlangde

Groet mijn ochtend en ik denk na

Ben ik een gezegende?

Hoe ben ik zo ver gekomen?

Zou het kunnen dat ik een veranderd man ben en dat ik eindelijk loskom?

Vrij van al mijn illusies dat ik nooit genoeg zou zijn

Zou het kunnen dat ik me goed voel zoals ik altijd ben geweest?

Zou het kunnen dat ik in orde ben ondanks de gebreken die ik heb gezien en geleefd...

Ik heb me mijn hele leven verstopt

Nooit gevonden willen worden, maar

Op de een of andere manier durfde ik meer te zijn dan ik dacht dat ik was

Het leven dat ik in stilte leidde, was mijn opgevulde gevangeniscel

Ik zou nooit een weg terug vinden voor zover ik kon zien

Het was allemaal zo stil... ik was zo stil...

Ik herinner me hoe ik strompelde naar

Een rustig lot van leven door de wil van anderen

Ik wachtte op iets veel meer...

Ik wachtte op iets veel meer...

Ik wachtte op iets veel meer...

Leef niet bang... Leef niet beschaamd...

Leef niet in de wacht... De weg is aan jou om te bewandelen...