Communication Lost - Wolverine

How many times do we have to end up here?

It’s all but a secret, we’re slowly tearing ourselves apart

I’m so tired of everything that’s going on Wish I could turn back time and return to our innocence

Constantly raping the boundaries we have set

It’s each to his own in a battle of egos we’ve fought for so long

Seems there is no way out of this

We’ll die to stand our ground

I do remember that there was a dream

Innocence united us, we grew stronger

I’ve cried a thousand times in despair of what we are

Reduced to slaves in the world of the silent no

I’ve tried a thousand times to believe in what we were

All I find is a communication lost

All I want for us is to get along, return that innocence again

All that we were to be what we are

We have wasted too much time, that fight ain’t worth the price

By now we’ve lost enough, lets' bring this to an end…

How do we end this, escape the battlegrounds?

We’ve fought in this war for so long, did we forget how to forgive?

All of the answers linger in shadows unknown

But with our last ounce of strength we need to ask…

I do remember that there was a dream

Innocence united us, we grew stronger

I’ve cried a thousand times in despair of what we are

Reduced to slaves in the world of the silent no

I’ve tried a thousand times to believe in what we were

I lost my faith, told myself you could never know

I’ve cried a thousand times in despair of what we are

Immersed in tears, I drown in it’s silent flow

I’ve tried a thousand times to believe in what we were

All I find is a communication lost

Hoe vaak moeten we hier eindigen?

Het is alles behalve een geheim, we scheuren onszelf langzaam uit elkaar

Ik ben zo moe van alles wat er gebeurt. Ik wou dat ik de tijd kon terugdraaien en terug kon keren naar onze onschuld

Voortdurend de grenzen verkrachten die we hebben gesteld

Het is ieder voor zich in een strijd van ego's waar we zo lang voor hebben gevochten

Het lijkt erop dat er geen uitweg is

We zullen sterven om stand te houden

Ik herinner me dat er een droom was

Onschuld heeft ons verenigd, we zijn sterker geworden

Ik heb duizend keer gehuild uit wanhoop over wat we zijn

Gereduceerd tot slaven in de wereld van de stille nee

Ik heb duizend keer geprobeerd te geloven in wat we waren

Het enige wat ik vind is een verloren communicatie

Alles wat ik wil dat we met elkaar kunnen opschieten, die onschuld weer teruggeven

Alles wat we waren om te zijn wat we zijn

We hebben te veel tijd verspild, dat gevecht is de prijs niet waard

Inmiddels hebben we genoeg verloren, laten we hier een einde aan maken...

Hoe maken we hier een einde aan, ontsnappen aan de slagvelden?

We hebben zo lang in deze oorlog gevochten, zijn we vergeten hoe we moeten vergeven?

Alle antwoorden blijven hangen in onbekende schaduwen

Maar met ons laatste greintje kracht moeten we vragen...

Ik herinner me dat er een droom was

Onschuld heeft ons verenigd, we zijn sterker geworden

Ik heb duizend keer gehuild uit wanhoop over wat we zijn

Gereduceerd tot slaven in de wereld van de stille nee

Ik heb duizend keer geprobeerd te geloven in wat we waren

Ik verloor mijn geloof, zei tegen mezelf dat je het nooit kon weten

Ik heb duizend keer gehuild uit wanhoop over wat we zijn

Ondergedompeld in tranen, verdrink ik in zijn stille stroom

Ik heb duizend keer geprobeerd te geloven in wat we waren

Het enige wat ik vind is een verloren communicatie