Faithless Darlin' - William Patrick Corgan

I live in darkness, darling

Faith is that rite

True, others bade me past others

Then fell from my scales

Revisit Christ’s decision

There’s edict and there’s force

Yet, no set course

Will gilt a soul on its way back out

Four years of sorrow

I’ve turned and turned and turned amends

I fear as much, it’s easy

Or hearts sink low with you where a

Heart’s shone through

Oh, if I was that carpenter I’d love you, baby

What’s faithless, the faithless prove

From treasures since unrivaled

And cities on the wane no masked man came

To frighten off and slate the moths disused

On pain of some deliverance I chanted rain

Rosettes of embered failings

Refuse to douse

Inhibit me of free-saying

If I’ll vanquish same and sooth

Oh, apt due

For Lily’d ghosts on their way back out

Four years of sorrow

I’ve slung and slung and flung amends

I fear as much, it’s easy

Or hearts sink low with you

Where a heart’s shone though

Oh, if I was that carpenter I’d love you, baby

What’s faithless, the faithless prove

From pleasures since upended

And sailors hear the tills of woe

No path I will

Has ever showed but who I am

Has ever showed but who I am

Has ever showed but who I am

Ik leef in duisternis, schat

Geloof is dat ritueel

Toegegeven, anderen hebben me voorbij anderen gevraagd

Toen viel ik van mijn weegschaal

Kom terug op de beslissing van Christus

Er is een edict en er is kracht

Toch geen vaste koers

Zal een ziel vergulden op zijn weg terug naar buiten

Vier jaar van verdriet

Ik heb me omgedraaid en omgedraaid en weer goedgemaakt

Ik vrees net zoveel, het is makkelijk

Of harten zinken diep met jou waar een

Hart scheen door

Oh, als ik die timmerman was, zou ik van je houden, schat

Wat ongelovig is, bewijzen de ongelovigen

Van schatten sinds ongeëvenaard

En steden in verval, geen gemaskerde man kwam

Om de ongebruikte motten af ​​te schrikken en te leien

Op pijn van een verlossing riep ik regen

Rozetten van ingebedde fouten

Weigeren te blussen

Verbied me vrijuit te spreken

Als ik hetzelfde zal overwinnen en kalmeren

Oh, toepasselijk

Voor geesten van Lily op hun weg terug naar buiten

Vier jaar van verdriet

Ik heb geslingerd en geslingerd en gooide het goed

Ik vrees net zoveel, het is makkelijk

Of harten zinken diep met jou

Waar echter een hart scheen

Oh, als ik die timmerman was, zou ik van je houden, schat

Wat ongelovig is, bewijzen de ongelovigen

Van genoegens sinds upended

En zeelieden horen de kassa's van wee

Geen pad dat ik zal

Heeft ooit laten zien wie ik ben

Heeft ooit laten zien wie ik ben

Heeft ooit laten zien wie ik ben