DESCENDING THE STAIRS - Whitey

Descending the stairs

I start with the feeling

That something I needed was lost

And going through my pockets

I wasn’t really sure what it was

And walking through the morning air

I get a feeling that something was no longer there

So I went through all my pockets again

And didn’t know what I lost

Then back up the stairs, that night

When I switched on the light, it felt empty and dark

The answer came through to me, clear as a voice from above

That I can’t live without anything

If I can’t live without love

I don’t need a million things

Need a brighter screen

Need a tropical dream

I don’t need the latest wheels

Just to roll me around

I don’t need to dress to impress

Keeping up with the rest

Stamper brand on my chest

I don’t need to read about the

I don’t need position

I don’t need confession

I don’t need the session to talk

Nothing’s as important, now I’m living somewhere above

Cause I can’t live without anything

Now I can’t live without love

Cause I can’t live without anything

Now I can’t live without love

What’s your definition of love?

Love?

It’s kind of like, you know, when you see a fog in the morning,

when you wake up before the sun comes out.

It’s just there a little while,

and then it burns away…

Really?

Absolutely

It burns away?

Yes.

Quickly

I don’t need permission

Holding my position

Changing my decisions

Wondering just why, and where, and how, and what is allowed

Late night complications

Futile conversations

Endlessly in the morning

With the same few situations

I don’t need to read about the

(Getting louder, and louder, and louder, and louder…)

I don’t need position

I don’t need confession

I don’t need the session to talk

Nothing’s as important, now I’m living somewhere above

Cause I can’t live without anything

Now I can’t live without love (love, love, love…)

Cause I can’t live without anything

Now I can’t live without love (Without love…)

De trap aflopen

Ik begin met het gevoel

Dat iets wat ik nodig had, verloren was

En door mijn zakken gaan

Ik wist niet precies wat het was

En wandelen door de ochtendlucht

Ik krijg het gevoel dat er iets niet meer was

Dus ik heb al mijn zakken weer doorzocht

En ik wist niet wat ik kwijt was

Dan terug de trap op, die avond

Toen ik het licht aandeed, voelde het leeg en donker

Het antwoord kwam tot mij, duidelijk als een stem van boven

Dat ik niet zonder kan leven

Als ik niet zonder liefde kan leven

Ik heb niet een miljoen dingen nodig

Een helderder scherm nodig

Een tropische droom nodig

Ik heb de nieuwste wielen niet nodig

Gewoon om me rond te rollen

Ik hoef me niet te kleden om indruk te maken

Bijblijven met de rest

Stamper-merk op mijn borst

Ik hoef niet te lezen over de

Ik heb geen positie nodig

Ik heb geen bekentenis nodig

Ik heb de sessie niet nodig om te praten

Niets is zo belangrijk, nu woon ik ergens boven

Omdat ik niet zonder kan leven

Nu kan ik niet meer leven zonder liefde

Omdat ik niet zonder kan leven

Nu kan ik niet meer leven zonder liefde

Wat is jouw definitie van liefde?

Dol zijn op?

Het is een beetje zoals, weet je, als je 's ochtends een mist ziet,

wanneer je wakker wordt voordat de zon doorkomt.

Het is er maar een tijdje,

en dan brandt het weg...

Echt?

Absoluut

Het brandt weg?

Ja.

Snel

Ik heb geen toestemming nodig

Mijn positie behouden

Mijn beslissingen wijzigen

Vraagt ​​u zich af waarom, en waar, en hoe, en wat is toegestaan

Complicaties 's avonds laat

Nutteloze gesprekken

Eindeloos in de ochtend

Met dezelfde paar situaties

Ik hoef niet te lezen over de

(Wordt luider, en luider, en luider, en luider...)

Ik heb geen positie nodig

Ik heb geen bekentenis nodig

Ik heb de sessie niet nodig om te praten

Niets is zo belangrijk, nu woon ik ergens boven

Omdat ik niet zonder kan leven

Nu kan ik niet leven zonder liefde (liefde, liefde, liefde...)

Omdat ik niet zonder kan leven

Nu kan ik niet leven zonder liefde (Zonder liefde...)