Tiny Glowing Screens, Pt. 2 - Watsky

There’s 7 billion 46 million people on the planet

And most of us have the audacity to think we matter

Hey, you hear the one about the comedian who croaked?

Someone stabbed him in the heart, just a little poke

But he keeled over ‘cause he went into battle wearing chain mail made of jokes

Hey, you hear the one about the screenwriter who passed away?

He was giving elevator pitches and the elevator got stuck halfway

He ended up eating smushed sandwiches they pushed through a crack in the door

And repeating the same crappy screenplay idea about talking dogs 'til his last

day

Hey, you hear the one about the fisherman who passed?

He didn’t jump off that ledge

He just stepped out into the air and pulled the ground up towards him really

fast

Like he was pitching a line and went fishing for concrete

The earth is a drum and he’s hitting it on beat

The reason there’s smog in Los Angeles is ‘cause if we could see the stars

If we could see the context of the universe in which we exist

And we could see how small each one of us is

Against the vastness of what we don’t know

No one would ever audition for a McDonalds commercial again

And then where would we be?

No frozen dinners and no TV

And is that a world we want to text in?

Either someone just microwaved popcorn

Or I hear the sound of a thousand people pulling their heads out of their asses

in rapid succession

The people are hunched over in Boston

They’re starting app stores and screen printing companies in San Francisco

They’re grinning in Los Angeles like they’ve got fishhooks in the corners of

their mouth

But don’t paint me like the good guy ‘cause every time I write

I get to choose the angle that you view me and select the nicest light

You wouldn’t respect me if you heard the typewriter chatter tap tap

Tapping through my mind at night

The same stupid tape loop of old sitcom dialogue

And tattered memories of a girl I got to grind on in high school

Filed carefully on rice paper

My heart is a colored pencil

But my brain is an eraser

I don’t want a real girl, I want to trace her from a catalogue

Truth be told I’m unlikely to hold you down

Cause my soul is a crowded subway train

And people keep deciding to get on the next one that rolls through town

I’m joining a false movement in San Francisco

I’m frowning and hunched over in Boston

I’m smiling in Los Angeles like I’ve got fishhooks in the corners of my mouth

And I’m celebrating on weekends

Because there are 7 billion 47 million people on the planet

And I have the audacity to think I matter

I know it’s a lie but I prefer it to the alternative

Because I’ve got a tourniquet tied at my elbow / I’ve got

A blunt wrap filled with compliments and I’m burnin it

You say to go to sleep but I been bouncing off my bedroom walls since I was

hecka small

We’re every age at once and tucked inside ourselves like Russian nesting dolls

My mother is an 8 year old girl

My grandson is a 74 year old retiree whose kidneys just failed

And that’s the glue between me and you

That’s the screws and nails

We live in a house made of each other

And if that sounds strange that’s because it is

Someone please freeze time so I can run around turning everyone’s pockets

inside out

And remember…

You didn’t see shit

Er zijn 7 miljard 46 miljoen mensen op de planeet

En de meesten van ons hebben het lef om te denken dat we ertoe doen

Hoor je die ene over de komiek die kwaakte?

Iemand heeft hem in het hart gestoken, een klein portje

Maar hij knielde voorover omdat hij ten strijde trok met maliënkolder gemaakt van grappen

Hoor je die over de scenarioschrijver die is overleden?

Hij gaf elevator pitches en de lift bleef halverwege hangen

Uiteindelijk at hij smeuïge sandwiches die ze door een spleet in de deur duwden

En hetzelfde waardeloze scenario-idee herhalen over pratende honden tot zijn laatste

dag

Hoor je die over de visser die voorbij kwam?

Hij is niet van die richel gesprongen

Hij stapte gewoon de lucht in en trok de grond echt naar hem toe

snel

Alsof hij een lijn aan het gooien was en op beton ging vissen

De aarde is een trommel en hij slaat erop op de maat

De reden dat er smog is in Los Angeles is omdat als we de sterren konden zien

Als we de context zouden kunnen zien van het universum waarin we bestaan

En we konden zien hoe klein ieder van ons is

Tegen de uitgestrektheid van wat we niet weten

Niemand zou ooit nog auditie doen voor een McDonalds-commercial

En waar zouden we dan zijn?

Geen bevroren diners en geen tv

En is dat een wereld waarin we willen sms'en?

Ofwel iemand heeft zojuist popcorn in de magnetron gezet

Of ik hoor het geluid van duizend mensen die hun hoofd uit hun reet trekken

snel achter elkaar

De mensen zitten voorovergebogen in Boston

Ze beginnen app-winkels en zeefdrukbedrijven in San Francisco

Ze grijnzen in Los Angeles alsof ze vishaken in de hoeken van

hun mond

Maar schilder me niet als de goede man, want elke keer als ik schrijf

Ik mag de hoek kiezen waarin je me bekijkt en het mooiste licht selecteren

Je zou me niet respecteren als je het geratel van de typemachine hoorde tikken tikken

's Nachts door mijn hoofd tikken

Dezelfde stomme tape-loop van oude sitcom-dialogen

En gescheurde herinneringen aan een meisje waar ik op moest malen op de middelbare school

Zorgvuldig gearchiveerd op rijstpapier

Mijn hart is een kleurpotlood

Maar mijn brein is een gum

Ik wil geen echt meisje, ik wil haar traceren uit een catalogus

Eerlijk gezegd zal ik je waarschijnlijk niet tegenhouden

Omdat mijn ziel een overvolle metro is

En mensen blijven besluiten om de volgende te nemen die door de stad rijdt

Ik sluit me aan bij een valse beweging in San Francisco

Ik frons mijn wenkbrauwen en zit voorovergebogen in Boston

Ik lach in Los Angeles alsof ik vishaken in mijn mondhoeken heb

En ik vier het in het weekend

Omdat er 7 miljard 47 miljoen mensen op de planeet zijn

En ik heb het lef om te denken dat ik ertoe doe

Ik weet dat het een leugen is, maar ik geef de voorkeur aan het alternatief

Omdat ik een tourniquet bij mijn elleboog heb vastgebonden / ik heb

Een blunt wrap gevuld met complimenten en ik verbrand het

Je zegt dat je moet gaan slapen, maar ik stuiter al sinds ik was op de muren van mijn slaapkamer

heel klein

We zijn alle leeftijden tegelijk en verscholen in onszelf als Russische nestpoppen

Mijn moeder is een meisje van 8 jaar

Mijn kleinzoon is een 74-jarige gepensioneerde wiens nieren het gewoon niet meer hebben

En dat is de lijm tussen mij en jou

Dat zijn de schroeven en spijkers

We wonen in een huis dat van elkaar is gemaakt

En als dat vreemd klinkt, is dat omdat het zo is

Laat iemand alsjeblieft de tijd stilzetten, zodat ik rond kan rennen en ieders portemonnee kan omdraaien

binnenstebuiten

En onthoud…

Je hebt geen shit gezien