Conversations - Watsky

I remember vividly

My tears dropping on the grey carpet on the top step

Pops giving me his best guess

Me confessing the burning question stressing and concerning me and

Turning me to a wet mess

It’s probably nothing

I get it, I’m aware

I know it’s probably stupid to be scared

But these days are flying past us and nobody seems to care

It’s like we’re sprinting towards a brick wall we’re pretending isn’t there

What happens when we hit it?

Do we split into a million bits

Or do we come back as a bullfrog and talk in ribbits?

What is it?

What is it?

You got the answer so give it, so give it, so give it

Don’t lie, what happens when we die?

Dad says, Georgie I’m just guessing from what I’ve been told

Probably thinking, «How'd I raise this emo fucking nine-year- old?»

Since I’m sorta really not religious it’s a crapshoot

I roll a pair of dice

Although the thought of paradise is very nice

In my heart I know I don’t believe in magic

So I’m thinking maybe death is like eternal TV static

Or returning to the state before your birth

Absorbed into the earth

The fewer hours left the more they’re worth

I admit that it’s difficult to think about

I think everybody got a little bit of doubt

You don’t get to hide from it even if you shout

Not a soul on the planet gets to wiggle out

And he said that I know that’s it’s tough to take in son but it’s so early

I can see you’re in a hurry but don’t worry cause

That isn’t for a long, long time

That isn’t for a long, long time

That isn’t for a long, long time

That isn’t for a long, long, long, long time

Life moves fast

Made the mistake of blinking, twenty years passed

Now I’m sitting in my living room in Brooklyn with my father

We don’t bother doing Christmas in the Bay any longer

It’s first time that we’ve had this conversation

He says «It's tough to take in

I know we’re not quite ancient

But we’ve reached age where we should probably talk arrangements

We could take it several routes

We could sell the house

We can’t work forever, eventually money will run out

That’s a spot taking a loan would help us cover

Which would make it tougher to leave something for you and your brother»

Stop—can't you see?

Every meal that you paid for me

All this power to chase a dream

All this privilege not to crave riches

But it’s plain to me the key fact is it’s easy to act like cash means jack shit

if

You never lacked it

And the greatest honor I could have is to make a buck and pass back a

Fraction of all the happiness you gave to me

And I will never make you live where you don’t aim to be

Age is just data

We paint our story A to Z then dip out

R.I.P.

rip out, we tear out the pages

Tear up the stage and we take a seat

Making a vacancy

Famous or not, we fade from the plot

Every day when a new night falls

I ride around the sun on this big blue ball

I get a bit further from the kid called Paul

And I get a bit closer to the big brick wall

But since inching up to that fence

I can run my fingers against all the bricks and mortar and sense

That it’s not so cold and so dense

And although I’m mournful I’ve known that I’m not immortal

I’m not banging into stone but I’m more heading through this portal

We’re born to return to home we’re all born to be mincemeat

Everything dies except for Papaya King hotdogs on 86th St

Dad hands me a napkin tells me it’s been the same since the fifties

He didn’t always love the city but dammit he’ll miss me

How can you miss something after you leave, I agree that it’s sad, but please

Don’t dwell on it Dad, because—

That isn’t for a long, long time

That isn’t for a long, long time

That isn’t for a long, long time

That isn’t for a long, long, long, long time

Ik herinner me nog levendig

Mijn tranen vallen op het grijze tapijt op de bovenste trede

Pops geeft me zijn beste gok

Ik beken de brandende vraag die me beklemtoont en over mij gaat en

Verandert me in een natte puinhoop

Het is waarschijnlijk niets

Ik snap het, ik weet het

Ik weet dat het waarschijnlijk stom is om bang te zijn

Maar deze dagen vliegen aan ons voorbij en het lijkt niemand iets te kunnen schelen

Het is alsof we naar een bakstenen muur sprinten waarvan we doen alsof die er niet is

Wat gebeurt er als we het raken?

Splitsen we op in een miljoen bits?

Of komen we terug als een brulkikker en praten in ribbits?

Wat is het?

Wat is het?

Je hebt het antwoord, dus geef het, geef het, geef het dus

Lieg niet, wat gebeurt er als we sterven?

Papa zegt, Georgie, ik gok maar op wat mij is verteld

Waarschijnlijk denkend: "Hoe heb ik deze verdomde negenjarige emo opgevoed?"

Omdat ik een beetje niet religieus ben, is het een crapshoot

Ik gooi een paar dobbelstenen

Hoewel de gedachte aan het paradijs erg leuk is

In mijn hart weet ik dat ik niet in magie geloof

Dus ik denk dat de dood misschien zoiets is als eeuwige tv-ruis

Of terugkeren naar de staat van voor je geboorte

Opgenomen in de aarde

Hoe minder uren er over zijn, hoe meer ze waard zijn

Ik geef toe dat het moeilijk is om over na te denken

Ik denk dat iedereen een beetje twijfelde

Je kunt je er niet voor verbergen, zelfs niet als je schreeuwt

Geen ziel op de planeet kan naar buiten bewegen

En hij zei dat ik weet dat het moeilijk is om zoon op te nemen, maar het is zo vroeg

Ik zie dat je haast hebt, maar maak je geen zorgen want

Dat is niet voor een lange, lange tijd

Dat is niet voor een lange, lange tijd

Dat is niet voor een lange, lange tijd

Dat is niet voor een lange, lange, lange, lange tijd

Het leven gaat snel

De fout gemaakt om te knipperen, twintig jaar verstreken

Nu zit ik in mijn woonkamer in Brooklyn met mijn vader

We doen geen moeite meer om Kerstmis in de baai te houden

Het is de eerste keer dat we dit gesprek hebben gehad

Hij zegt: «Het is moeilijk om in te nemen»

Ik weet dat we niet zo oud zijn

Maar we hebben een leeftijd bereikt waarop we waarschijnlijk afspraken moeten maken

We kunnen verschillende routes nemen

We kunnen het huis verkopen

We kunnen niet voor altijd werken, uiteindelijk raakt het geld op

Dat is een plek waar het nemen van een lening ons zou helpen dekken

Dat zou het moeilijker maken om iets voor jou en je broer achter te laten»

Stop - zie je het niet?

Elke maaltijd die je voor me hebt betaald

Al deze kracht om een ​​droom na te jagen

Al dit voorrecht om niet naar rijkdom te hunkeren

Maar het is duidelijk voor mij, het belangrijkste feit is dat het gemakkelijk is om te doen alsof contant geld een drogreden is

indien

Het ontbrak je nooit

En de grootste eer die ik zou kunnen hebben is om geld te verdienen en terug te geven

Een fractie van al het geluk dat je me gaf

En ik zal je nooit laten leven waar je niet wilt zijn

Leeftijd is slechts gegevens

We schilderen ons verhaal van A tot Z en duiken er dan uit

RUST IN VREDE.

uitscheuren, we scheuren de pagina's eruit

Scheur het podium op en we nemen plaats

Vacature maken

Beroemd of niet, we verdwijnen uit de plot

Elke dag wanneer een nieuwe nacht valt

Ik rijd rond de zon op deze grote blauwe bal

Ik ga wat verder van het joch dat Paul heet

En ik kom een ​​beetje dichter bij de grote bakstenen muur

Maar sinds we tot aan dat hek zijn gekomen

Ik kan mijn vingers tegen alle stenen en mortel en gevoel houden

Dat het niet zo koud en zo dicht is

En hoewel ik treurig ben, weet ik dat ik niet onsterfelijk ben

Ik bons niet in steen, maar ik ga meer door dit portaal

We zijn geboren om naar huis terug te keren, we zijn allemaal geboren om gehakt te zijn

Alles sterft behalve Papaya King-hotdogs op de 86e St

Papa geeft me een servet en vertelt me ​​dat het al sinds de jaren vijftig hetzelfde is

Hij hield niet altijd van de stad, maar verdorie, hij zal me missen

Hoe kun je iets missen nadat je bent vertrokken, ik ben het ermee eens dat het triest is, maar alsjeblieft

Blijf er niet bij stilstaan ​​pap, want—

Dat is niet voor een lange, lange tijd

Dat is niet voor een lange, lange tijd

Dat is niet voor een lange, lange tijd

Dat is niet voor een lange, lange, lange, lange tijd