The Essence of Black Purity - Watain

To reach the point in this desolation

When it all unveils

The revelation of a mysterious light

Was yet another dismal mirage

And I beheld another gate open

To a wound where dead flesh crawls

A loathsome spawn of what is feigned

By feeble minds, a thin veil that shines

Strong and Luminious

yet suffering from life’s malady

Immense, yet chained

burning for Him

Celestial

but trapped inside life’s malediction

Yet slowly fading away

Beyond carnal perdition

Succumb, bearers of his plague

For his evil eats from within

Behold the falseness in the greatest of riddles solved

Life is a cold and empty lie

Born into a twilight

A mighty yearning to ignite

A voyage across black waters

Still aiming for his paradise…

Falling into slumber

A departure swept in mist

Embraced by a higher force

Of supreme evil glory

Strong and Luminious

Yet suffering from life’s malady

Immense, yet chained

burning for him

A watcher

Of your pallid and fading grace

For I can see a dawn

Swept in darkest haze

Fire

Burns in my eyes

Gaze into the barrel

And taste the wonders of Christ…

Om het punt in deze verlatenheid te bereiken

Wanneer het allemaal onthuld wordt

De openbaring van een mysterieus licht

Was weer een sombere luchtspiegeling

En ik zag nog een poort opengaan

Naar een wond waar dood vlees kruipt

Een walgelijke spawn van wat wordt geveinsd

Door zwakke geesten, een dunne sluier die schijnt

Sterk en lichtgevend

toch lijdend aan de kwaal van het leven

Immens, maar toch geketend

brandend voor Hem

Hemel

maar gevangen in de vervloeking van het leven

Toch langzaam vervagen

Voorbij het vleselijke verderf

Bezwijk, dragers van zijn plaag

Want zijn kwaad eet van binnenuit

Zie de valsheid in het grootste raadsel opgelost

Het leven is een koude en lege leugen

Geboren in de schemering

Een machtig verlangen om te ontbranden

Een reis over zwarte wateren

Nog steeds strevend naar zijn paradijs...

In slaap vallen

Een vertrek geveegd in mist

Omarmd door een hogere kracht

Van opperste kwade glorie

Sterk en lichtgevend

Toch lijdend aan de kwaal van het leven

Immens, maar toch geketend

brandend voor hem

Een kijker

Van je bleke en vervagende gratie

Want ik kan een dageraad zien

Geveegd in de donkerste waas

Vuur

Brandwonden in mijn ogen

Kijk in het vat

En proef de wonderen van Christus...