The Light that Burns the Sun - Watain

Radiant Lucifer, Oh Phosphorous divine

Who outshine all the stars

In the heavens and beyond

Thou who art fallen

And risen in the deeps

In the gleaming halls of darkness

And forbidden mysteries

By your vigour

And by your emerald phantasm

Illuminated and in awe I stand

To curse all of the world

Reborn beneath the Black Sun

On my knees for none but thee

Whose flames ignites the heavens

And scorch them thoroughly

Rising from the deeps of Urkaos

Hovering in doom

Black sun of dissolving fire

By whose wrath the self of god shall die

Bursting from its roaring surface

Shining from the Serpent’s eye

The Boundless Light that burns the sun

The fire of the Fallen One

God of Death primordial

Flame of the unknown

Mould my heart into a vessel

And possess it as your own!

Make my torch into a furnace

So that I can see the secrets clear

Holy, radiant, silent

A light so strong it bears the wrath of a god

Rise!

Oh Promethean Serpent of the underworld

Ascend unto the highest

Above the very thrones

Breath unto the embers

That dwell within my heart

For within them lies the key

To it’s perditionate reincarnation

Awakened from it’s restless slumber

My Daimon, unbound to reign

As I walk beyond the grace of god

Into the roaring deeps arcane

My eyes they burn as I behold

The wings of Lucifer unfold

Transcending now into formation

To burn the sun and all creation

Stralende Lucifer, Oh Fosfor goddelijk

Wie overtreft alle sterren

In de hemel en daarbuiten

Gij die gevallen bent

En verrezen in de diepte

In de glanzende zalen van de duisternis

En verboden mysteries

Door je kracht

En door je smaragdgroene fantasie

Verlicht en vol ontzag sta ik

Om de hele wereld te vervloeken

Herboren onder de Zwarte Zon

Op mijn knieën voor niemand anders dan u

Wiens vlammen de hemel ontsteken

En verschroei ze grondig

Opstijgend uit de diepten van Urkaos

Zweven in onheil

Zwarte zon van oplossend vuur

Door wiens toorn het zelf van god zal sterven

Barstend van zijn brullende oppervlak

Schijnt uit het oog van de slang

Het grenzeloze licht dat de zon verbrandt

Het vuur van de gevallenen

God van de oorspronkelijke dood

Vlam van het onbekende

Vorm mijn hart tot een vat

En bezit het als uw eigendom!

Maak van mijn fakkel een oven

Zodat ik de geheimen duidelijk kan zien

Heilig, stralend, stil

Een licht zo sterk dat het de toorn van een god draagt

Opstaan!

Oh Prometheïsche slang van de onderwereld

Stijg op naar het hoogste

Boven de tronen

Adem tot de sintels

Die in mijn hart wonen

Want in hen ligt de sleutel

Naar zijn verderfelijke reïncarnatie

Ontwaakt uit zijn rusteloze slaap

Mijn Daimon, ongebonden om te regeren

Terwijl ik voorbij de genade van god loop

In de brullende diepten geheimzinnig

Mijn ogen branden als ik zie

De vleugels van Lucifer ontvouwen zich

Nu transcenderen in formatie

Om de zon en de hele schepping te verbranden