The howling - Watain

Beneath the surface of the great primordial sea

Beyond life and death

Behind the veil of all our dreams so frail

Below the remnants and the dust of all past

The wailing of the mysteries

That caress the hearts of those who have laid them bare

Where the winds of twilight ever blow

Beneath, beyond, behind, below

In the lingering light of the primal fires

Through the din of all centuries past

A call to see, to learn, to know

So that fearless we may go

Beneath, beyond, behind, below

The howling…

Can you hear it still?

The faint echo of the great war

The spectral tremor of the giant collapse

Of the primal scream and a severed dream

The first, the last, the howling of the mother

Still wrestling, scales agleam

With the silence of the void

Howling throughout eternity

In the lingering light of the saints of fires

In their fusing of word and deed

A call to see, to learn, to know

So that eager we may go

Beneath, beyond, behind, below

Proclaimed by prophets for centuries now

The amplified rage of aeons

For eternities, in the rising seas and in their deeps

Reminding us

Where every devilchild must go

Beneath!

Beyond!

Behind!

Below!

Like the wolf unto its kin it wails

Oh, what music it makes…

Onder de oppervlakte van de grote oerzee

Voorbij leven en dood

Achter de sluier van al onze dromen zo broos

Onder de overblijfselen en het stof van al het verleden

Het gejammer van de mysteries

Die de harten strelen van degenen die ze hebben blootgelegd

Waar de winden van de schemering ooit waaien

Onder, achter, achter, beneden

In het aanhoudende licht van de oervuren

Door het lawaai van alle voorbije eeuwen

Een oproep om te zien, te leren, te weten

Zodat we onbevreesd kunnen gaan

Onder, achter, achter, beneden

De huilende…

Hoor je het nog steeds?

De vage echo van de grote oorlog

De spectrale beving van de gigantische ineenstorting

Van de oerschreeuw en een afgebroken droom

De eerste, de laatste, het gehuil van de moeder

Nog steeds aan het worstelen, schalen glimmen

Met de stilte van de leegte

Eeuwig huilen

In het aanhoudende licht van de vurenheiligen

In hun versmelting van woord en daad

Een oproep om te zien, te leren, te weten

Zodat we enthousiast kunnen gaan

Onder, achter, achter, beneden

Al eeuwenlang door profeten verkondigd

De versterkte woede van aeonen

Voor eeuwig, in de opkomende zeeën en in hun diepten

ons eraan herinneren

Waar elk duivelskind heen moet

Onder!

Voorbij!

Achter!

Onderstaand!

Als de wolf voor zijn verwanten jammert het

Oh, wat voor muziek maakt het...