Satan's Hunger - Watain

The winds of darkness blow again…

Ridden by the mares of night

They beckon me in dreams and visions

From far beyond creations light they sing to me…

Wrathful beast of Satan’s fire

They urge me further on my path

Now soaked in froth and dark desire

At the threshold of the inverted womb I stand

Surrounded by darkness…

Amidst its blackened clearness

There is naught to veil my sight

I can behold as they ascend

The malformed horrors of the night

And feel the crosses turn…

Each sense grow dim as if one with the dead

And as I fall on my knees to the ground I am fed

With the fumes of shallow graves

Into the starless night, I follow the stench

Urged on by a thirst that can not be quenched

Into the starless night, I must go

The urge is so strong, it’s all that I know…

Satan’s hunger.

Satan’s hunger

De winden van de duisternis waaien weer...

Bereden door de merries van de nacht

Ze wenken me in dromen en visioenen

Van ver buiten creaties licht zingen ze voor mij...

Waanzinnig beest van Satans vuur

Ze sporen me aan om verder te gaan op mijn pad

Nu gedrenkt in schuim en donker verlangen

Op de drempel van de omgekeerde baarmoeder sta ik

Omringd door duisternis…

Temidden van zijn zwartgeblakerde helderheid

Er is niets om mijn zicht te bedekken

Ik kan zien hoe ze opstijgen

De misvormde verschrikkingen van de nacht

En voel de kruisen draaien...

Elk zintuig wordt zwak als één met de doden

En terwijl ik op mijn knieën op de grond val, word ik gevoed

Met de dampen van ondiepe graven

In de sterrenloze nacht volg ik de stank

Aangespoord door een dorst die niet gestild kan worden

De sterrenloze nacht in, ik moet gaan

De drang is zo sterk, het is alles wat ik weet...

Satans honger.

Satans honger