Rabid Death's Curse - Watain

Born into a fatal illness

Ascension unto a graceless sphere

Yet the chain forged in sulphurfires

Emerges with them through labias lair

The stench, the curse, the sacrilige divine

The enduring of rupturing cold

Brought to life, crushed to dust

By an impenetratable presence of dark

Incarnation of plauges and of longdead pests

Fornication of all brought to life

Shadow majestic, spell infernal

At the core of mankind as a lifefeasting tumor

This curse if to haunt and to kill and to crush

For it’s claws are the flesh of all life

It’s eyes are the souls that burns at hell’s heart

The ones who are blessed from it’s strife

This plauge is to die and again to be reborn

Through eternity and beyond

For it is life, the rabid death’s curse

Cast by the firstborn, never to be gone

Of sharpened steel and of hanging ropes

Is the cure of this illness made

For all lifes that walk are possessed by a curse

And in the end it all shall fade

Blessed from the filth

Touched by the mystery

Carressed by the dark

Left as a snake to crawl and to curse

May the seas they boil

And the napalm rain

Let mankind fade

For still it shall reign

Behold the burning of earth

And your feeble creation

Still cosmos shall tremble

Beneath his domination

Geboren in een dodelijke ziekte

Hemelvaart naar een gratieloze bol

Toch is de ketting gesmeed in zwavelvuren

Komt met hen te voorschijn door labias lair

De stank, de vloek, de goddelijke heiligschennis

Het blijvende van scheurende kou

Tot leven gewekt, tot stof vermalen

Door een ondoordringbare aanwezigheid van donker

Incarnatie van plagen en van lang geleden dood ongedierte

Hoererij van alles tot leven gebracht

Schaduw majestueus, helse spellen

In de kern van de mensheid als een levenslustige tumor

Deze vloek om te achtervolgen en te doden en te verpletteren

Want zijn klauwen zijn het vlees van al het leven

Het zijn ogen zijn de zielen die branden in het hart van de hel

Degenen die gezegend zijn door zijn strijd

Deze plaag is om te sterven en opnieuw om herboren te worden

Door de eeuwigheid en verder

Want het is leven, de vloek van de hondsdolle dood

Gegoten door de eerstgeborene, om nooit meer weg te gaan

Van geslepen staal en van hangende touwen

Is de genezing van deze ziekte gemaakt?

Want alle levens die lopen zijn bezeten door een vloek

En uiteindelijk zal het allemaal vervagen

Gezegend van het vuil

Geraakt door het mysterie

Gestreeld door het donker

Links als een slang om te kruipen en te vloeken

Mogen de zeeën koken

En de napalmregen

Laat de mensheid vervagen

Want nog steeds zal het regeren

Zie de verbranding van de aarde

En je zwakke creatie

Toch zal de kosmos beven

Onder zijn dominantie